Rezerwat przyrody Stawiska

Rezerwat leśny Stawiska został utworzony 5 maja 1959 roku (Monitor Polski 1959, nr.61, poz. 309). Nazwę swą zawdzięcza od zastawek i grobli jakie zakładano wokół rezerwatu. Leży na wysokości 226 m n.p.m. i zajmuje powierzchnie 6,35 ha.

Położony jest w pobliżu wsi Parzymiechy przy drodze do Działoszyna, w gminie Lipie. Przedmiotem i celem ochrony są przestoje pomnikowych dębów szypułkowych w izolowanym fragmencie podmokłego lasu mieszanego wśród łąk i pól.

Przed 1939 rokiem obszar ten należał do hrabiego Karola Potockiego. Najprawdopodobniej był to park majątku Parzymiechy.

Rezerwat położony jest w obszarze równinnym, lekko zagłębionym, silnie podmokłym. Pokryty jest siecią strug i rowów otaczających i przecinających teren chroniony.

Florę Rezerwatu ocenia się na 115 gatunków. Występuje tu duża grupa krzewów ozdobnych, co świadczy o parkowym charakterze obszaru w przeszłości. I tak spotkać można miedzy innymi śnieguliczkę białą, pigwowiec japoński, jaśminowiec wonny, czeremchę amerykańską i wiele innych.

Jednak najcenniejszą jest tu kolekcja pomnikowych okazów dębów szypułkowych. Składa się z 75 okazów, a 7 z nich ma obwód pni od 380–680 cm. Wiek szacuje się od 250 do 300 lat.

W drzewostanie Rezerwatu na uwagę zasługują także drzewiaste okazy olszy szarej o obwodach pni około 100 cm.

W środkowej części obszaru, wzdłuż leśnej strugi znajdują się skupiska okazałych wierzb kruchych wysokich na 20 m i obwodach pni do 240 cm.

Florę Rezerwatu ocenia się na 115 gatunków. Występuje tu duża grupa krzewów ozdobnych, co świadczy o parkowym charakterze obszaru w przeszłości. I tak spotkać można miedzy innymi śnieguliczkę białą, pigwowiec japoński, jaśminowiec wonny, czeremchę amerykańską i wiele innych.

Źródło: peuk.fiiz.pl