Budynek Starostwa Powiatowego w Pszczynie

Do utworzonego powiatu pszczyńskiego włączono początkowo dość duży obszar - z częścią terenów obecnych powiatów rybnickiego i raciborskiego. Pszczyński zmienił potem nieco granice, gdy w 1817 r. nastąpiła reorganizacja podziału terytorialnego. Już w r. 1742 mianowano pruskiego starostę czyli landrata. Landrat powoływany był przez króla na wniosek Sejmiku Powiatowego. Kandydat na ten urząd musiał co najmniej rok mieszkać na terenie powiatu i posiadać tam majątek ziemski. Landrat prowadził agendy administracji państwowej, był przewodniczącym Sejmiku Powiatowego i Wydziału Powiatowego. Starostowie ci w samej Pszczynie zamieszkiwali od początków XIX w. Starostwo powiatowe mieściło się początkowo w dotychczasowej siedzibie zarządu książęcego, później zaś przy miejskim rynku. Obecny budynek starostwa powstał w niedługim czasie po podjęciu przez Sejmik Powiatowy stosownej uchwały z 27 marca 1886 r. Parcelę pod budowę kupiono od księcia pszczyńskiego, Hansa Heinricha XI Hochberga von Pless. Projekt gmachu wykonał powiatowy budowniczy, Gustaw Staudinger. Dzięki zachowanym planom wiemy, jak wyglądało zagospodarowanie wnętrza. W suterenie znajdowały się mieszkania posłańca i poborcy, a także piwnice i pralnia. Na parterze urządzono salę obrad Sejmiku, biuro landrata oraz innych urzędników, biuro Wydziału Powiatowego, biuro posłańca, skarbiec, poczekalnię, a także biura Powiatowej Kasy Oszczędności i Powiatowej Kasy Komunalnej. Na pierwszym piętrze znajdowało się przestronne mieszkanie landrata. Pierwszym jego lokatorem był Heinrich Schroter. W 1908 r., za czasów sprawowania funkcji przez Ernsta von Heynkinga, podjęto się rozbudowy budynku, również wg projektu Gustawa Staudingera. Pierwszym starostą pszczyńskim od chwili przejęcia administracji przez władze polskie w 1922 r. był Franciszek Lerch.

Źródło: slaskie.travel