Browar Zamkowy w Raciborzu

Historia raciborskiego browaru jest nierozerwalnie związana z historią Zespołu Zamkowego Książąt Raciborskich. Gród raciborski, broniący przeprawy przez Odrę na drodze handlowej prowadzącej przez Bramę Morawską do Polski, istniał już w IX w. Leżał wówczas na szlaku prowadzącym z Czech i Moraw do Krakowa, na Ruś i Śląsk. Zgodnie z przekazami staropolskimi był on stolicą Kwadów. Po raz pierwszy Racibórz wzmiankowany był w kronice Galla Anonima w 1108 r. W kolejnych informacjach, jakie zachowały się o mieście, występuje już ono jako gród kasztelański, a następnie, od 1172 r. jako stolica księstwa z Mieszkiem I Plątonogim,  panem na Raciborzu i władcą Polski na czele. W 1281 r. po śmierci Władysława Opolskiego i podziale jego księstwa, Racibórz stał się oddzielnym księstwem rządzonym przez Przemysława. W tym czasie nastąpiła przebudowa starego grodu na murowany zamek książęcy. W odróżnieniu jednak od innych średniowiecznych śląskich zamków miał on bardziej charakter rezydencjonalny niż obronny. Po śmierci księcia raciborskiego Leszka, syna Przemysława w 1336 r., zamek przeszedł w ręce książąt opawskich z rodu Przemyślidów. Z siedziby książęcej stał się zaledwie siedzibą burgrabiego i wójta. Mimo to nowi właściciele pod koniec XV w. przystąpili do jego przebudowy. W latach 1521–1532 Racibórz krótko należał do Piastów opolskich. Jednak po bezpotomnej śmierci ostatniego z nich – Jana Dobrego – stał się domeną cesarską Habsburgów. Zarządzający w ich imieniu majątkiem margrabia Jerzy z Karniowa zbudował w pomieszczeniach zamkowych browar powodując spadek znaczenia zamku. 

Pierwsza wzmianka o Browarze Książęcym w Raciborzu pochodzi z 1567 r. i tę datę przyjmuje się za datę powstania browaru, aczkolwiek tradycje piwowarskie w mieście sięgają XIII w. Od początku raciborski browar był bardzo duży, ale jego złoty wiek przypadł na wiek XVIII, kiedy to został rozbudowany. Już wówczas zaopatrywał on w piwo karczmy z terenu Śląska i Czech. 
XIX w. zapisał się w historii browaru jako czas rozbudowy i modernizacji. Po pożarze w 1858 r. raciborski browar został rozbudowany do tego stopnia, iż całkowicie zdominował kompleks zamkowy. Powstały wówczas: nowoczesna warzelnia, maszynownia, kotłownia, chłodnia, suszarnia słodu, leżakownia i skład piwa. Od 1898 r. piwo warzono tutaj pod kierunkiem piwowara Kauffmana. Charakteryzowało się ono bardzo wysoką jakością. 
Dobrą passę raciborskiego browaru przerwał wybuch I wojny światowej. Na krótki czas jego świetność powróciła w latach 30. XX w., ale kolejna wojna spowodowała znaczne zniszczenia. Jednak już 15 września 1945 r. wznowiona została sprzedaż raciborskiego piwa. 

Kolejne lata charakteryzowały się dobrą i złą passą. Tragicznie dla browaru zakończyła się powódź z 1997 r., która spowodowała długi przestój w produkcji. W 2005 r. ponownie uruchomiono browar książęcy, który przeszedł w ostatnich latach dużą modernizację. Obecnie jest nowoczesnym zakładem produkcyjnym, mogącym się poszczycić długą i bogatą historią.

Źródło: peuk.fiiz.pl