Kościół pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Radomiu

Zespół klasztorny Bernardynów położony jest w centrum miasta, przy ulicy Żeromskiego. Składa się z późnogotyckiego kościoła pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej, przyległego do niego klasztoru oraz dostawionego do klasztoru od południa budynku gospodarczego. Założenie wydzielone jest ogrodzeniem, w którym od strony ul. Żeromskiego znajduje się murowany budynek bramny z XVIII-XIX w.

Orientowany kościół jest jednonawowy z prezbiterium zamkniętym trójbocznie. Pomiędzy nawą a prezbiterium znajduje się chorus minor, wydzielony dwoma ścianami tęczowymi. Do nawy przylega kaplica św. Anny (od strony prezbiterium) i neogotycka kaplica św. Agnieszki (od strony zachodniej), do prezbiterium - kaplica Matki Bożej Anielskiej (dawna zakrystia), a do chorus minor – wieża z przełomu XV-XVI w., nadbudowana w XVII w. Kościół nakrywają m.in. sklepienia gwiaździste i krzyżowo-żebrowe (w prezbiterium).

Świątynia opięta jest szkarpami. Ceglane nietynkowane mury ozdobiono przy użyciu zendrówek. Elewacja zachodnia zwieńczona jest późnogotyckim szczytem schodkowo-sterczynowym z blendami, nad poprzedzającą ją kruchtą góruje szczyt neogotycki. Przejście pomiędzy kruchtą a kościołem akcentuje przeniesiony na pocz. XX w. późnogotycki portal z piaskowca. Neogotyckie szczyty wieńczą również północną ścianę kaplicy św. Agnieszki i poprzedzającą ją kruchtę. Kaplica św. Anny zwieńczona jest późnorenesansowym szczytem imitującym kopułę z latarnią.

Najcenniejszym elementem wyposażenia kościoła jest późnogotycka grupa pasyjna umieszczona w ołtarzu głównym, z końca XV w. W kościele zachowały się także liczne tablice epitafijne. Ściany kaplicy Matki Bożej Anielskiej zdobi polichromia ukazująca wizerunki czczonych w Polsce cudownych obrazów Matki Bożej, wykonana przez Adama Stalony-Dobrzańskiego (1938–1942 r.). W kaplicy znajdują się m.in. częściowo zachowane późnogotyckie stalle z ok. 1500 r.

Od południa do kościoła przylega klasztor złożony z trzech skrzydeł zgrupowanych wokół wirydarza. W klasztorze zachowały się dwa kamienne szesnastowieczne portale, w tym ostrołukowy pomiędzy krużgankiem a zakrystią. Skrzydło południowe klasztoru posiada dwa szczyty: zachodni, który jest zbliżony formą do zachodniego szczytu kościoła oraz skromniejszy szczyt wschodni artykułowany blendami. Kilka okien skrzydła wschodniego posiada późnogotyckie piaskowcowe obramienia.

Od południa do klasztoru przylega szesnastowieczny budynek dawnej kuchni klasztornej ze szczytem ozdobionym blendami, nad którym góruje wysoki piramidalny komin (tzw. piekarnik).

Źródło: zabytek.pl