Drewniany kościół parafialny pw. św. Stanisława Biskupa w Rakoszynie
A.123 z 2.10.1956 i z 11.02.1967
Obecny kościół (z modrzewia) – został wzniesiony w 1779 r. przez miejscowego proboszcza Tomasza Kalińskiego. Poświęcił go 28 października 1780 r. dziekan jędrzejowski ks. Ignacy Kotulski z upoważnienia bpa krakowskiego Kajetana Sołtyka.
Kościół jest jednonawowy, konstrukcji zrębowej. We wnętrzu – obraz patrona świątyni św. Stanisława, w barokowym ołtarzu głównym (poł. XVIII w.) obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem, w górze „Oko Opatrzności Bożej”, a także współczesne wizerunki św. Maksymiliana, zabytkowa kamienna chrzcielnica.
Źródło: www.diecezja.kielce.pl
Pierwsza wzmianka o Rakoszynie pochodzi z 1153 r. Drewniany kościół stanowił wówczas uposażenie cystersów w Brzeźnicy (Jędrzejowie). Źródła podają, że w poł. XV w. Rakoszyn składał daniny klasztorowi w Jędrzejowie.
W poł. XVI w., gdy kościół należał do rodziny Kępskich, na jego historii odcisnęła swe piętno reformacja. Kępscy długo nie dopuszczali plebanów mianowanych przez opactwo jędrzejowskie, a kościół, jak relacjonuje w swej monografii ks. Jan Wiśniewski „sprofanowali, oddali zwodniczym ministrom czyli kacerzom, wreszcie sami zagrabili pole, ogrody, łąki, staw, sadzawki”.
Zniszczoną świątynię katolicy przejęli w latach 1639-1640, ale kościół, zakrystia i dzwonnica były bez dachów, ściany zawilgocone i pochylone. Opactwo cysterskie i miejscowi parafianie dość szybko przeprowadzili restauracji kościoła – już w 1664 r. rakoszyński, drewniany kościół opisywany był pozytywnie.
Źródło: www.diecezja.kielce.pl
