Grupa bojowa "Kłodnica" - 4. Schron bojowy
32/37
Ciężki schron bojowy wybudowany w klasie odporności "D", posiada pancerną kopułę obserwacyjno - bojową (W.I. 118/35$). Jego uzbrojenie stanowiła armata p.panc wz.36, 3 ckm-y oraz 2-3 rkm-y. Obiekt w bardzo złym stanie, nosi ślady ostrzału i detonacji materiałów wybuchowych zarówno na zewnątrz jak i w środku obiektu. Ułatwiło to złodziejom rozkuwanie ścian i wycinanie zbrojenia. Zachowała się kopuła pancerna, nasypy ziemne i resztki zapór przeciwpiechotnych w okolicznej trawie.
Źródło: fortyfikacja.pl
Samodzielna grupa bojowa powstała na wzg. 291 niedaleko miejscowości Kłodnica, przy drodze między Rudą Kochłowice a Halembą. Taktycznie należała do sektora "Radoszowy" i stanowiła jednocześnie odcinek łącznikowy z p.o. "Szyb Artura". Głównym zadaniem była osłona dróg prowadzących przez Kochłowice i Radoszowy do Katowic oraz osłona rejonu przemysłowego przed ewentualnym uderzeniem oskrzydlającym. Schrony powstały w sezonie budowlanym 1937 pod nadzorem mjr. Biesiekierskiego, a prace wyposażeniowe trwały aż do wybuchu wojny i nie wszystkie ukończono. Obsadę stanowiła 6 kompania ckm (dow. kpt. Bogdan Pudykiewicz) IV batalionu ckm (fortecznego) 73 pp pod dowództwem mjr. Władysława II Wierzbickiego, zakwaterowana w koszarach mieszczących się w p.o "Radoszowy". Doskonałe umiejscowienie obrony docenili Niemcy rozmieszczając na całym wzgórzu system obrony przeciwlotniczej oparty na armatach 88 mm. Do dziś cała okolica przeorana jest przeplatającymi się fortyfikacjami ziemnymi zarówno polskimi z 1939 roku jak i niemieckimi z późniejszego okresu wojny.
Źródło: fortyfikacja.pl
