Punkt oporu "Radoszowy" - 3. Schron bojowy
32/37
Ciężki schron bojowy wybudowany w klasie odporności "D", wyposażony w pancerną kopułę obserwacyjną (ZO 1937 N985/60) i półkopułę bojową (W.I. - 1938 121/38). Jego główne uzbrojenie stanowiły 3 ckm-y i 1-2 rkm-y. Obiekt zachowany w dobrym stanie, choć nasypy ziemne w znacznym stopniu zostały zniekształcone. Studzienka na łuski niezasypana i dobrze zachowana. Wnętrze w miarę uprzątnięte najprawdopodobniej przez okolicznych mieszkańców. Brak większości metalowego wyposażenia. Kopuła obserwacyjna sprawia wrażenie dodatku pierwotnie nie przewidzianego w projekcie schronu.
Źródło: fortyfikacja.pl
Miał być ostatnim z pierwotnie planowanych punktów oporu i jednocześnie najdalej wysuniętym na południe. Jego zadaniem było ochraniać centrum przemysłowego Śląska przed manewrem oskrzydlającym. Jednakże wydarzenia z lat 1938-39 spowodowały zmianę w planach obronnych w efekcie umocnienia Obszaru Warownego "Śląsk" zostały przedłużone o odcinek "Mikołów". Schrony znajdujące się w Radoszowach charakteryzują się ciekawie rozwiązanym systemem odprowadzania łusek z ckm umieszczonego w kopule lub półkopule pancernej. Specjalną rurą odprowadzane były na czołowy nasyp obiektu, gdzie znajdowała się obmurowana studzienka. Po specjalnych klamrach można było zejść na jej dno i wybierać znajdujące się tam łuski. Punkt oporu posiada umocnione koszary i dwa magazyny amunicji.
Źródło: fortyfikacja.pl
