Pomnik Władysława Webera w Rybniku

Władysław Weber (ur. 25 maja 1882 w Opalenicy, zm. 26 grudnia 1961 w Rybniku) – burmistrz Miasta Rybnika w latach 1921–1939 i 1945–1950, działacz Polskiej Partii Socjalistycznej.

W roku 1907 przeprowadził się do Rybnika, gdzie rozpoczął pracę w urzędzie miejskim jako referent. Brał udział w I i II powstaniu śląskim. Podczas trzeciego powstania został mianowany na tymczasowego burmistrza miasta, a w 1921 roku stanowisko to utrzymał w wyniku demokratycznych wyborów. Jako burmistrz stworzył polskie szkolnictwo oraz przyczynił się do sprowadzenia do Rybnika dla prowadzenia szkół zakonów Werbistów i Urszulanek. Dzięki jego inicjatywie zbudowano wiele nowych ulic, parków, a także nowy ratusz przy ulicy Chrobrego, ponadto straż pożarną, kilka szkół. Za jego kadencji odnowiono płytę rynku, a Rybnik został laureatem ogólnopolskiego konkursu na ukwiecone miasto i otrzymał miano „miasta kwiatów i ogrodów”.

Po rozpoczęciu II wojny światowej Weber opuścił miasto, uczestniczył m.in. w powstaniu warszawskim. Po wojnie wrócił na stanowisko burmistrza Rybnika, jednak 1 lipca 1950, w wieku 68 lat, został zmuszony przez władze komunistyczne do przejścia na emeryturę. Zmarł w 1961 w Rybniku.

Od 1907 żonaty z Eufrozyną Weber, działaczką społeczno-narodowościową, organizatorką Polskiego Czerwonego Krzyża w Rybniku. Ojciec czterech córek.

Ordery i odznaczenia:

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi (9 listopada 1932)

Źródło: wikipedia.pl