Ścieżka edukacyjna "Jeziora"

Ścieżka edukacyjna „Jeziora” oferuje unikalną perspektywę na wodne ekosystemy i fascynującą historię regionu. Ta malownicza trasa, o długości 5,2 km, zajmuje około 1,5 godziny spaceru i jest wyjątkowo cenna, ponieważ na znacznej długości jest przystosowana dla osób niepełnosprawnych, co czyni ją dostępną dla szerszego grona odbiorców. Ścieżka zlokalizowana jest nad Zatoką Słupiańską Jeziora Wigry, niedaleko urokliwej wsi Gawrych Ruda.

Przystanki: 

Ścieżka „Jeziora” to podróż przez 10 przystanków, z których każdy odkrywa kolejne warstwy wiedzy o przyrodzie i procesach kształtujących krajobraz Wigierskiego Parku Narodowego.

1. Jezioro Wigry: 

Pierwszy przystanek to kompleksowa prezentacja Jeziora Wigry, wraz z mapą batymetrii, czyli ukształtowania dna. Omówiono tu również kluczowe aspekty czynnej ochrony ryb, w tym proces biomanipulacji, który ma na celu poprawę jakości wody, oraz restytucję gatunków zagrożonych, takich jak troć jeziorowa czy sum.

2. Ols torfowcowy: 

Ten przystanek poświęcony jest olsowi torfowcowemu, charakterystycznemu lasowi otaczającemu wodę. Dowiesz się tu o występujących gatunkach mszaków, roślin runa leśnego, a także o ptakach i chrząszczach, które zamieszkują to podmokłe środowisko.

3. Torfowisko: 

Na tym przystanku przedstawiono schemat ilustrujący proces zarastania zatoki, co jest kluczowe dla powstawania torfowisk. Poznasz typowe gatunki roślin torfowiskowych, takie jak bagnica torfowa, bobrek trójlistkowy, wełnianka pochwowata i rosiczka okrągłolistna, a także zwierzęta odwiedzające te unikalne ekosystemy.

4. Geneza południowej części Jeziora Wigry: 

Graficzna plansza przedstawia etapy powstawania Jeziora Wigry oraz różnorodnych form polodowcowej rzeźby terenu. To fascynująca lekcja geologii regionu, ukazująca siłę natury sprzed tysięcy lat.

5. Subborealny bór mieszany: 

Przystanek ten skupia się na charakterystycznych gatunkach roślin i zwierząt, które zasiedlają subborealny bór mieszany, typowy dla tego obszaru lasu.

6. Porosty: 

Tablica poświęcona porostom pozwala zapoznać się z ich biologią, znaczeniem w przyrodzie i ochroną. Przedstawiono tu również charakterystykę niektórych gatunków, takich jak pustułka pęcherzykowata, mąklik otrębiasty, płucnik modry, brodaczki czy włoski.

7. Suchar Wielki: 

Suchar Wielki to największy spośród zbiorników polihumusowych (tzw. Sucharów) występujących na terenie Parku. Na tablicy znajdziesz omówienie genezy sucharów, ich charakterystykę przyrodniczą oraz ciekawy przekrój ukazujący strefowy układ roślinności na ple torfowcowym, uzupełniony zdjęciami.

8. Historia wsi Słupie: 

To przystanek przypominający o nieistniejącej już wsi Słupie. Znajdziesz tu jej opis, przyczyny likwidacji oraz wyjaśnienie pochodzenia nazwy. Interesujące opisy wzbogacone są o mapę okolic z 1808 roku i archiwalne zdjęcia.

9. Geomorfologia terenu: 

Rzeźba Wigierskiego Parku Narodowego to efekt działania lądolodu, który pozostawił tu interesujące formy terenu. Na tym przystanku dowiesz się, jak powstały i jak wyglądają niektóre z nich: kem, morena, sandr, oz, a także na czym polega zjawisko „rodzenia się” kamieni.

10. Jezioro Długie: 

Ostatni przystanek poświęcony jest Jezioru Długie, które wchodzi w skład kompleksu trzech połączonych ze sobą jezior (Długiego, Okrągłego, Mulicznego). Nad Jeziorem Długim znajdują się imponujące kolonie kormoranów, co czyni ten punkt szczególnie interesującym dla miłośników ornitologii.