Kościół pw. św. Joachima w Sosnowcu
A-18/60 z 23.02.1960; A/166/06 z 11.01.2006; A/166/06 z 11.01.2006
Kościół pw. św. Joachima jest świątynią parafialną rzymskokatolickiej parafii pod tym samym wezwaniem, która jest położona na terenie dekanatu sosnowieckiego – św. Jadwigi Śląskiej należącego do diecezji sosnowieckiej.
Kościół pw. św. Joachima należy do największych i zarazem najpiękniejszych kościołów na terenie Zagłębia Dąbrowskiego. Unikatem na skalę Polski jest fakt, iż świątynia ta składa się z dwóch niezależnych budowli złączonych ze sobą w jedną całość. Starsza otynkowa część, stanowiąca kruchtę dla nowszej monumentalnej ceglanej bryły powstała w 1848 r. Wielki neogotycki kościół powstawał w latach 1893–1908 według projektu Józefa Pomian-Pomianowskiego (znanego mieszkańcom Sosnowca z dwóch innych neogotyckich świątyń: św. Tomasza na Pogoni i św. Jana Chrzciciela na Niwce). Elewacja ceglana na kamiennym cokole nawiązuje do form architektury wczesnogotyckiej.
Wystrój wnętrza świątyni to dzieło przede wszystkim Pawła Turbasa (dwa boczne ołtarze, ambona, konfesjonały, stacje Drogi Krzyżowej). Ołtarz główny wyszedł spod dłuta rzeźbiarza Przesmyckiego i wyróżnia się ciekawymi figurami św. Anny, św. Joachima i Matki Bożej, którą poświęcił sam Jan Paweł II, a ukoronował w rocznicę pobytu papieża 14 czerwca 2000 r. biskup sosnowiecki ks. Adam Śmigielski. Na uwagę zasługują także piękne freski.
Kościół pw. św. Joachima, podobnie jak wiele innych sosnowieckich świątyń, jest narażony na szkody górnicze. Jednak dzięki cały czas prowadzonym pracom zabezpieczającym i remontowych, do dzisiaj można podziwiać jego piękno.
Kościół pw. św. Joachima może pochwalić się bogatymi tradycjami patriotycznymi. Od wielu lat organizowane są tutaj nabożeństwa w rocznicę mordu katyńskiego. Przed wejściem do kościoła wmurowano tablicę upamiętniającą polskich oficerów. Spotykają się tu także Rodziny Katyńskie.
Nieopodal kościoła znajduje się zrekonstruowana kaplica powstańcza – lapidarium Żołnierzy Armii Krajowej, polskich bohaterów obrońców ojczyzny. Budowla ta wciąż kryje w sobie wiele tajemnic. Choć wzniesiona jako świątynia, konsekracji doczekała się dopiero w 2002 r., kiedy to przyjęła imię Matki Boskiej AK-owskiej. We współcześnie zrekonstruowanych wnętrzach zwracają uwagę zdjęcia z powstania warszawskiego, a także fotografie żołnierzy sosnowieckiego Inspektoratu AK, m.in. z oddziału „Hardego”.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Kościół pw. św. Joachima został ufundowany przez ówczesną właścicielkę Zagórza – Jadwigę Mieroszewską. W ciągu czterech lat powstał niewielki kościół (poświęcony św. Jadwidze) wg projektu architektów krakowskich: Stanisława Gołębiowskiego i Tomasza Majewskiego. Ustanowiona parafia pw. śś. Piotra i Pawła Apostołów oraz św. Jadwigi po pół wieku zaludniła się do takich rozmiarów, że maleńki kościółek okazał się niewystarczający dla napływających mas ludzi pragnących osiedlić się w centrum żywiołowo rozwijającego się okręgu przemysłowego. Zakaz cara dotyczący budowy nowych świątyń nie stanął na przeszkodzie w rozbudowie kościoła do imponujących rozmiarów. Zachowując podstawy prawne, rozbudowano starszy kościół łącząc ze sobą obie świątynie w taki sposób, że starsza część stanowi dzisiejszą kruchtę. Wielki neogotycki kościół powstawał w latach 1893–1908 wg projektu Józefa Pomian-Pomianowskiego.
Teren parafii, który pierwotnie obejmował Maczki, Niwkę, Klimontów, Porąbkę, Ostrowy Górnicze i Sielec zamieszkiwało kilkadziesiąt tysięcy wiernych, z czasem parafia ta nazwana została Matką Kościołów, gdyż z jej terenu wyodrębniono 18 innych.
Źródło: peuk.fiiz.pl
