Park miejski w Świdwinie
A-1192 z 18.03.1980 i z 28.10.2013








Park miejski w Świdwinie to największy teren zielony w mieście, malowniczo położony na zboczu doliny rzeki Regi. Jego powierzchnia wynosi 12 hektarów, a historia sięga XIX wieku. Park urządzono w stylu naturalistycznym, z zachowaniem nieregularnego układu alejek i starodrzewia powstałego na bazie dawnych lasów miejskich.
Historia parku i jego charakter
Układ przestrzenny parku, pełen zakątków i różnorodnej roślinności, zachował się do dziś. W 1911 roku na najwyższym wzniesieniu wzniesiono wieżę Bismarcka, do której prowadzą kamienne schody otoczone aleją lipową. Przed laty powstał tu także tzw. karpi staw, obok którego działała strzelnica i dom strzelecki, później przekształcony na mieszkania.
Roślinność i krajobraz
Wśród drzew parkowych dominują świerki, buki, lipy, dęby, graby i wiązy. Pagórkowaty teren nadaje miejscu wyjątkowego charakteru i sprawia, że każdy spacer staje się atrakcyjną wyprawą. To idealne miejsce na odpoczynek w cieniu drzew i kontakt z naturą w samym sercu miasta.
Pałacyk nad rzeczką Galbeną
Jednym z najpiękniejszych elementów parku jest odrestaurowany pałacyk położony u podnóża parkowych wzniesień, nad małą rzeczką Galbeną. Należał on do Alberta Altenburga – świdwińskiego architekta, rzeźbiarza i budowniczego, który projektował m.in. wnętrza sal posiedzeń rad powiatowych w Świdwinie i Białogardzie.
Miejsce odpoczynku i rekreacji
Park miejski w Świdwinie to ulubione miejsce spacerów i spotkań mieszkańców. Ławki rozmieszczone wzdłuż alejek pozwalają na chwilę wytchnienia, a malownicza sceneria sprawia, że park stanowi prawdziwą zieloną wizytówkę miasta.