Falochrony w Świnoujściu
Data powstania obiektu: 1818-1829 r.
Falochrony w Świnoujściu zostały wybudowane w latach 1818-1829 r. Ich projektantem i budowniczym był inżynier J. Günter.
Falochron to konstrukcja służąca do ochrony przed działaniem fal. Zwykle jest to konstrukcja hydrotechniczna służąca osłonie (np. portu, promenady) przed działaniem fal. Rozbija ona fale, nie dopuszczając do uszkodzeń lub utrudnień w wykorzystaniu nabrzeża.
W Świnoujściu wyróżniamy:
- Falochron Zachodni ze Stawą Młyny– o długości ok. 350 m, wybudowany w latach 1818–1923, na końcu plaży na wyspie Uznam przy ujściu Świny do Bałtyku. Stawa Młyny jest symbolem Świnoujścia.
- Falochron Centralny – budowany w latach 1818–1923, na prawobrzeżnej części miasta na wyspie Wolin przy ujściu Świny o długości przeszło 1400 metrów w głąb morza (najdłuższy falochron kamienny w Europie). W latach 2010–2013 do falochronu dobudowano żelbetową ostrogę o długości ok. 250 m, zamykającą od północy basen nowego portu zewnętrznego. Po wybudowaniu nowego Falochronu Wschodniego (patrz niżej) zmieniono jego nazwę z Falochronu Wschodniego na Centralny.
- Falochron Wschodni – wybudowany w latach 2010–2013 na potrzeby nowego portu zewnętrznego, mieszczącego stanowisko wyładunkowe Terminalu LNG. Falochron o nadbudowie żelbetowej posadowionej na palowej konstrukcji stalowej i na narzucie kamiennym ma długość prawie 3000 m.
Źródło: wikipedia.pl
Dane teleadresowe
Falochron Zachodni
72-600 Świnoujście
Cechy i udogodnienia
Zabytek techniki
Miejsce/obiekt zaliczone w skład zabytków techniki.
Dostęp 24h/7
Obiekt publiczny, dostępny dla wszystkich 24 godziny na dobę 7 dni w tygodniu (np. pomnik w parku, przydrożny krzyż itp.).