Jaskinia Ali Baby w Klimczoku

Jaskinia Ali Baby w Klimczoku zlokalizowana na południowo-zachodnim zboczu Klimczoka, na wysokości 1096 m n.p.m., ukrywa się jedna z ciekawszych jaskiń Beskidu Śląskiego. Położona zaledwie kilkanaście minut marszu od popularnego schroniska PTTK Klimczok, stanowi intrygujący cel dla miłośników podziemnych eksploracji.

Charakterystyka jaskini

Jaskinia Ali Baby ma 328 metrów długości i deniwelację 17,6 metrów. Wejście do niej stanowi 6,5-metrowa pionowa studnia, od której rozpoczyna się labirynt korytarzy i sal. Najważniejsze partie jaskini to:

• Sala Filancówka

• Skarbiec

• Sala Końcowa

• Partie Zbójnickie z Salą Herszta

Flora i fauna jaskini

Jaskinia jest wyjątkowym miejscem pod względem przyrodniczym. To najwyżej położone poza Tatrami zimowisko podkowca małego - chronionego gatunku nietoperza. W wilgotnych korytarzach można spotkać także pająki i szczerbówkę ksieni.

Historia odkrycia i eksploracji

Jaskinię odkryli w 1987 roku członkowie Speleoklubu Bielsko-Biała: S. Polański i R. Czarnecki. Przez lata ulegała ona naturalnym przemianom - w 2004 roku doszło do zawalenia studni wejściowej, co skróciło dostępną część jaskini do zaledwie 15 metrów. Dzięki pracom zabezpieczającym w 2006 roku udało się przywrócić dostęp do większości korytarzy.

Jak dotrzeć do jaskini?

Wejście do Jaskini Ali Baby znajduje się:

1. Na południowo-zachodnim zboczu Klimczoka

2. Na wysokości 1096 m n.p.m.

3. W odległości około 15 minut marszu od Schroniska PTTK Klimczok

Najłatwiejsze dojście prowadzi niebieskim szlakiem ze Szczyrku lub Bystrej, następnie czarnym szlakiem dojściowym ze Siodła pod Klimczokiem.

Warto wiedzieć przed wizytą

Jaskinia Ali Baby to obiekt dla doświadczonych grotołazów. Zwiedzanie wymaga:

• odpowiedniego sprzętu (latarki, kaski)

• dobrej kondycji fizycznej

• zachowania szczególnej ostrożności

Ze względu na zimujące w jaskini nietoperze, w okresie hibernacji (od października do kwietnia) należy zrezygnować z jej odwiedzania.

Jaskinia Ali Baby to fascynujący przykład beskidzkiego dziedzictwa przyrodniczego, które warto poznać - jednak zawsze z poszanowaniem dla zamieszkujących ją organizmów i zasad bezpieczeństwa.