Suchy Młyn

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska już dawno wyrobiła sobie markę wśród polskich turystów. Charakterystyczne, wapienne ostańce, malownicze zamki – orle gniazda, możliwość aktywnego wypoczynku, przyciągają rzesze amatorów. Nie wszyscy wiedzą, że nieco dalej na wschód, już na Wyżynie Małopolskiej, ale jeszcze w granicach województwa śląskiego, można odnaleźć odmienne krajobrazy, z meandrującą, dziką rzeką otoczoną podmokłymi lasami. Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk Natura 2000 „Suchy Młyn” obejmuje dolinę Pilicy (najdłuższy lewy dopływ Wisły) na odcinku od miasta Szczekociny do niewielkiej wioski Łysaków. Rzeka wije się tutaj w swym naturalnym korycie, jej niskie brzegi są zabagnione, a po obu stronach rozciągają się spore kompleksy leśne. W sąsiedztwie znajdują się także dwa torfowiska: Białe Błota i Goleniowy. Przyrodnicy stwierdzili występowanie na tym terenie siedmiu rodzajów siedlisk przyrodniczych. Są to: starorzecza i naturalne, eutroficzne zbiorniki wodne; ziołorośla górskie i ziołorośla nadrzeczne; torfowiska przejściowe i trzęsawiska; wydmy śródlądowe z murawami napiaskowymi; łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe; niżowe i górskie świeże łąki użytkowane ekstensywnie; bory i lasy bagienne. W „Suchym Młynie” odkryto stanowiska bardzo rzadkiej rośliny – języczki syberyjskiej, którą spotkać można jeszcze tylko w pięciu miejscach w Polsce. Poza tym podmokłe tereny Obszaru upodobały sobie bobry i wydry. A w rzece występuje minóg strumieniowy oraz głowacz białopłetwy.

Źródło: slaskie.travel