Aleja lipowo-jaworowo-jesionowa w Wolinie

Aleja lipowo-jaworowo-jesionowa w Wolinie to unikatowy element krajobrazu kulturowego i przyrodniczego wyspy. Ma długość 5,5 kilometra i należy do najdłuższych alei Pomorza Zachodniego. Przebiega przez teren o dużych walorach krajobrazowych, łącząc wieś Unin z siecią przyrodniczych korytarzy ekologicznych regionu.

Jedna z najdłuższych alei Pomorza Zachodniego

Aleja jest nie tylko znaczącym akcentem krajobrazowym wśród pól i łąk, ale także ważnym elementem przestrzeni kulturowej. Tworzy ona uporządkowany i niemal nieprzerwany pas zieleni, który wprowadza rytm w otwarte przestrzenie rolnicze wyspy Wolin.

Skład gatunkowy i znaczenie kompozycyjne

Nasadzenia obejmują trzy rodzime gatunki drzew: lipy, klony jawory i jesiony wyniosłe. Najdłuższy odcinek alei (około 3650 metrów) tworzy klon jawor – gatunek rzadko spotykany w liniowych nasadzeniach Pomorza Zachodniego. Regularność i ciągłość alei nadają jej wysokie walory kompozycyjne i estetyczne.

Znaczenie ekologiczne alei

Aleja pełni ważną funkcję jako korytarz ekologiczny – łączy się z innymi trasami zieleni, m.in. z aleją Unin–Kodrąb. Jest siedliskiem dla wielu gatunków ptaków, owadów i drobnych ssaków, a jej wartość przyrodnicza uzupełnia funkcję krajobrazową i kulturową.

W otoczeniu historycznej wsi Unin i miasta Wolin

Aleja przebiega w pobliżu wsi Unin, której początki sięgają epoki kultury łużyckiej. Na końcu trasy znajduje się Wolin – jedno z najstarszych miast Pomorza, niegdyś ważny ośrodek pogaństwa i wczesnego chrześcijaństwa. Takie sąsiedztwo czyni aleję świadkiem wielowiekowej historii tego regionu, łącząc naturę z dziedzictwem kulturowym.