Wieża Matematyczna Uniwersytetu Wrocławskiego
Wieża jest częścią gmachu wrocławskiego Uniwersytetu Wrocławskiego. Jej taras znajduje się na wysokości 42 m. Można z niego zobaczyć Wyspę Słodową oraz Stare Miasto.
Powstała w gmachu głównym Uniwersytetu jako jedyna z trzech wież zaplanowanych podczas jego budowy w latach 1728-1737. Jej zwiedzanie należy rozpocząć od zachodniego wejścia do budynku. Na pierwszym piętrze znajdą się ekspozycje czasowe, na drugim stała ekspozycja poświęcona astronomii.
Taras wieży znajduje się na wysokości 42 m, a widok z niego rozpościera się na Wyspę Słodową oraz na wrocławskie Stare Miasto. Umieszczono na nim rzeźby przedstawiające alegorie czterech nauk, autorstwa Franza Mangoldta.
W ramach jednego biletu można zwiedzić dwie, trzy lub cztery atrakcje Muzeum Uniwersytetu Wrocławskiego: Wieżę Matematyczną, Aulę Leopoldyńską, Oratorium Marianum czy wystawę.
Źródło: visitwroclaw.eu
Wieża Matematyczna Uniwersytetu Wrocławskiego, zwana również Wieżą Astronomiczną ze względu na dawniej umieszczone w niej obserwatorium astronomiczne – jedyna z trzech planowanych wież, która doczekała się realizacji w czasie budowy głównego gmachu uniwersytetu (1728-1737).
Taras na górze wieży zdobią cztery rzeźby alegoryczne przedstawienia nauk dłuta Mangoldta.
Wkrótce po otworzeniu Akademii Jezuickiej, jezuita Longinus Anton Jungnitz otworzył na Wieży obserwatorium astronomiczne, w którym oprócz obserwacji astronomicznych prowadził także obserwacje meteorologiczne. W XIX w. badania te rozszerzono o obserwacje komet. W 1800 obserwatorium zwiedzał, a później opisał w swoich wspomnieniach, przyszły prezydent USA John Quincy Adams. Na początku XX w. obserwatorium zamknięto, głównie z powodu znacznego zadymienia i naświetlenia powietrza nad miastem, co utrudniało badania nocne. W czasie wojny, w 1945, latarnia wieży i dach uległy zniszczeniu. Obecnie Wieża Matematyczna wchodzi w skład muzeum uniwersyteckiego, jest też popularnym punktem turystycznym ze względu na dobrą panoramę z tarasu.
Z pierwotnego wyposażenia astronomicznego z XVIII w. zachowała się specjalna rynna w podłodze, z wytyczoną w niej linią południka 17°2′5″ (meridianą).
Źródło: wikipedia.pl
