Grób zbiorowy wojenny żołnierzy Wojska Polskiego w Złotym Potoku
116/07





























Grób zbiorowy żołnierzy Wojska Polskiego w Złotym Potoku, na cmentarzu parafialnym, to grób zbiorowy żołnierzy Wojska Polskiego z 7 Dywizji Piechoty Armii Kraków, którzy polegli w pierwszych dniach niemieckiej agresji na Polskę. Mogiła upamiętnia dramatyczne wydarzenia z początku września 1939 roku i stanowi ważne miejsce pamięci narodowej.
Historia miejsca
Grób zbiorowy wojenny upamiętnia żołnierzy poległych w dniach 2–4 września 1939 roku, w czasie walk toczonych w rejonie Złotego Potoku. Byli oni członkami 7 Dywizji Piechoty, wchodzącej w skład Armii Kraków, która stawiła zacięty opór przeważającym siłom niemieckim podczas kampanii wrześniowej. To właśnie w okolicach Złotego Potoku doszło do intensywnych starć obronnych, w których wielu polskich żołnierzy oddało życie.
Miejsce pamięci narodowej
Zbiorowa mogiła znajduje się na miejscowym cmentarzu i jest oznaczona jako pomnik. Obiekt zarejestrowano pod numerem ewidencyjnym 116/07 jako grób wojenny. To nie tylko miejsce spoczynku poległych, lecz również przestrzeń zadumy, refleksji i oddania hołdu polskim obrońcom Ojczyzny. Mieszkańcy oraz turyści odwiedzają mogiłę, by upamiętnić ofiarę życia tych, którzy walczyli w obronie niepodległości Polski.
Znaczenie historyczne i edukacyjne
Grób w Złotym Potoku jest istotnym punktem na mapie miejsc pamięci związanych z II wojną światową w regionie częstochowskim. Jego obecność przypomina o tragicznych losach kampanii wrześniowej oraz o ofiarności polskiego żołnierza. Dla młodszych pokoleń może być cenną lekcją historii i patriotyzmu.