Góra Krzyżowa w Złotym Stoku
Górnicy wędrujący do pracy w kopalni złota na zboczach Góry Krzyżowej - w intencji szczęśliwego powrotu z pracy - stawiali drewniane krzyże. Z czasem w ich pobliżu postawiono drewnianą kaplicę pw. św. Anny. Domkową kaplicę murowaną w 1731 roku kazał zbudować Siegmund Kahler, zarządca kamieniołomu. Prowadziła do niej droga wprost z rynku. Obok postawiono duży, drewniany krzyż. W 1798 roku w pobliżu kaplicy zamieszkał pierwszy eremita Konrad Helberg. Zgodę na budowę pustelni w 1854 roku wydał biskup wrocławski Henryk Foster. Sam budynek ufundował Adolf Englisch, właściciel fabryki porcelany w Błotnicy. W 1856 roku na stokach Góry Krzyżowej ustawiono kamienne stacje Drogi Krzyżowej. W 1812 roku zawalił się strop kaplicy. W 1836 roku została ona całkowicie przebudowana. Nad wejściem znalazły się dwie sentancje: Venite adoremus (Przybądźcie, aby chwalić); Levati oculos meos in montes (Wznoszę swe oczy ku górom). Ostatnim pustelnikiem na Górze Krzyżowej był tercjarz Robert Domsch, który przebywał tutaj od 1920 roku. W 1946 roku został wysiedlony do Niemiec. Od tego momentu kaplica zaczęła popadać w ruinę. W 1968 roku zdemontowano z niej dzwon i wywieziono do Barda. Pozostała jedynie Droga Krzyżowa; odrestaurowana staraniem Bronisława Mitusińskiego.
Źródło: silesia.edu.pl
