Pałac w Baranowicach Śląskich

Żory są dużym miastem przemysłowym, położonym na wschodnich krańcach Rybnickiego Okręgu Węglowego, pomiędzy Rybnikiem a Pszczyną. Obecnie składa się z wielu dzielnic, które jeszcze całkiem niedawno cieszyły się administracyjną samodzielnością. Największą dzielnicą Żor są Baranowice. Jej tereny rozciągają się na południe od zabytkowego centrum miasta, w sąsiedztwie strefy przemysłowej. Baranowice przez kilkaset lat były podmiejską wioską i w granice miasta zostały włączone dopiero w 1975 roku. W XXI wieku cieszą się opinią wygodnego, otoczonego przez lasy, pola i łąki, miejsca zamieszkania. Ozdobą Baranowic jest okazały pałacyk, stojący przy ul. Zamkowej, wśród drzew dawnego parku oraz w sąsiedztwie sporego kompleksu leśnego. Pierwszy obiekt rezydencjonalny zbudowano w tym miejscu już w XVII stuleciu i miał wygląd barokowy. Znaczącej przebudowy (w stylu klasycystycznym) dokonano pod koniec pierwszej połowy XIX wieku, kiedy jego właścicielem został wpływowy landrat (starosta) rybnicki - Emil baron Durant de Senegas, pan na Baranowicach i Osinach. W dwudziestoleciu międzywojennym pałac należał do dużych spółek przemysłowych - najpierw do „Spadkobierców Gieschego”, a później do jednej ze spółek amerykańskich. Tuż po wojnie zagospodarowała go Huta „Kościuszko”, a wreszcie w rezydencji utworzono szkołę, która funkcjonowała do lat 90. ubiegłego stulecia. Obecnie baranowicki pałac należy do władz miejskich Żor. Pałac postawiono na rzucie prostokąta. Budynek główny jest trzykondygnacyjny, a po bokach znajdują się jednopiętrowe przybudówki. Fasadę północną zdobią czterokondygnacyjne ryzality z dekoracyjnymi szczytami.

Źródło: slaskie.travel