Kościół pw. św. Michała Archanioła w Barcinku

Późnogotycki kościół pw. św. Michała Archanioła w Barcinku, wzmiankowany po raz pierwszy w 1400 r. Pierwotnie złożony z nawy i prostokątnego prezbiterium, z przylegającą doń od pn. zakrystią. Rozbudowany ok. 1600 r. o nowe prezbiterium, zakrystię po jego stronie pn. i kaplicę z lożą kolatorską po pd. stronie starego prezbiterium. W niej w ścianie pd. renesansowy portal, zamurowany.

Nawa salowa, kryta stropem wspartym na podciągu, opierającym się na centralnie umieszczonym słupie. W nawie drewniane empory.

Kościół pw. św. Michała Archanioła w Barcinku nie posiada wolnostojącej wieży, zastępuje ją drewniana szalowana ośmioboczna sygnaturka nad nawą. Na wieży zegar, z nieczytelnymi obecnie tarczami skierowanymi na 3 strony świata. W nowszym prezbiterium sklepienie krzyżowe, w starszym krzyżowo-żebrowe.

Na wyposażenie świątyni składa się: barokowy ołtarz główny z 1727 r.; polichromowana manierystyczna ambona z 1. ćw. XVII w., z korpusem z muszlowymi niszami, w których figury ewangelistów; polichromowane stalle z 1683 r., kamienna późnogotycka chrzcielnica z k. XVI w. Ponadto w kościele (także na ścianach zewnętrznych) znajduje się zespół kamiennych epitafiów z XVI-XVIII w., wśród których najstarsze, Hansa v. Zedlitza (†1577) i jego żony Urszuli z Falkenhainów, (†1574) znajduje się w prezbiterium. Zachowały się renesansowe portale i

Kościół pw. św. Michała Archanioła w Barcinku nakryty jest dachami dwuspadowymi, pobitymi blachą. Z kościołem sąsiaduje dawny cmentarz (nadal użytkowany), na którym zachowało sie kilka historycznych nagrobków oraz pomnik ofiar I wojny światowej.

Kościół zazwyczaj zamknięty, możliwość oglądania z zewnątrz bez ograniczeń, wewnątrz przed i po mszy św.

Źródło: zabytek.pl