Budynek kąpieliska miejskiego w Barlinku
A-27 z 16.02.2000
Budynek kąpieliska miejskiego w Barlinku to jeden z najbardziej rozpoznawalnych zabytków architektury rekreacyjnej w regionie. Położony przy ulicy Sportowej 2a, nad północnym brzegiem Jeziora Barlineckiego, stanowi pamiątkę czasów, gdy Barlinek przeżywał rozkwit jako znany kurort wypoczynkowy.
Historia powstania kąpieliska
Na przełomie XIX i XX wieku Barlinek, dzięki swojemu malowniczemu położeniu nad jeziorem, stał się popularnym miejscem wypoczynku. W odpowiedzi na rosnące zainteresowanie turystów w 1927 roku wzniesiono tu miejskie kąpielisko z charakterystycznym budynkiem w stylu alpejskim. Był to styl niezwykle rzadko spotykany na Pomorzu, co czyni obiekt wyjątkowym w skali regionu.
Architektura i funkcja budynku
Budynek kąpieliska wyróżnia się typową dla architektury alpejskiej konstrukcją – z drewnianymi zdobieniami, stromym dachem i przytulnym charakterem. W okresie międzywojennym mieściły się w nim pawilony kąpieliskowe oraz przebieralnie dla plażowiczów korzystających z Jeziora Barlineckiego. Obiekt pełnił funkcję centrum życia towarzyskiego i rekreacyjnego mieszkańców oraz przyjezdnych.
Współczesne wykorzystanie i stan zachowania
Pomimo upływu lat budynek kąpieliska zachował swój niepowtarzalny klimat i oryginalne elementy architektoniczne. Wokół kompleksu znajduje się plaża miejska w Barlinku, pomost oraz molo, które tworzą przestrzeń idealną do letniego wypoczynku.
Zabytkowy charakter i turystyczna atrakcja
Budynek kąpieliska miejskiego w Barlinku stanowi ważny element dziedzictwa architektonicznego miasta. Jest chętnie odwiedzany przez turystów, którzy chcą poczuć atmosferę dawnego uzdrowiska i zobaczyć, jak przed niemal stu laty wyglądały nadjeziorne kurorty. Dzięki zachowaniu historycznej formy i połączeniu jej z nowoczesnym przeznaczeniem, obiekt pozostaje jednym z symboli Barlinka i jego bogatej tradycji turystycznej.
