Muzeum Ceramiki w Bolesławcu

Muzeum Ceramiki w Bolesławcu powstało w 1950 r. w miejsce przedwojennego Muzeum Miejskiego, założonego w 1911 r. w budynku przy ul. Mickiewicza 13.

Pierwsza wojna światowa spowodowała przerwę w działalności muzeum. Po ponownym otwarciu w 1920 r. pieczę nad pracą instytucji sprawował Artur Schiller, współzałożyciel Górnośląskiego Muzeum w Gliwicach. Po II wojnie światowej, według raportu z 1946 r. bolesławieckie Muzeum Miejskie „praktycznie nie istniało”. Instytucji jednak nie zlikwidowano i muzeum funkcjonowało już w 1950 r., kiedy to muzea na terenie całego kraju upaństwowiono i podporządkowano Centralnemu Zarządowi Muzeów i Ochrony Zabytków przy Ministerstwie Kultury i Sztuki, przy czym bezpośredni nadzór naukowy i administracyjny nad muzeami dolnośląskimi powierzono Muzeum Śląskiemu we Wrocławiu.

Budynek bolesławieckiego muzeum wyremontowano w latach 1952-1953. Otwarcie muzeum po reorganizacji nastąpiło 27 grudnia 1953 r. Na potrzeby nowej ekspozycji pozyskano obiekty ze zbiorów Muzeum Śląskiego i Zakładów Ceramiki Artystycznej w Bolesławcu. We współpracy z wrocławskim muzeum przygotowano trzy wystawy stałe: archeologiczną, ilustrującą najdawniejsze dzieje Śląska, sztuki ludowej okolic Bolesławca oraz ceramiki z uwzględnieniem techniki produkcji.

Kilka lat później z powodu zawilgocenia murów budynku podjęto decyzję o zamknięciu instytucji od 1 października 1961 r. Prace remontowe rozpoczęto dopiero w połowie 1966 r. Po ich zakończeniu, 17 czerwca 1967 r. nastąpiło uroczyste otwarcie bolesławieckiego Muzeum Regionalnego. Przy aranżacji wystawy ponownie pomocy udzieliło Muzeum Śląskie we Wrocławiu i jego ówczesna dyrektor dr Maria Starzewska. Wyposażenie muzeum zostało zaprojektowane i wykonane pod kierunkiem wrocławskiego artysty plastyka i ceramika Władysława Garnika.

W 1968 r. z inspiracji dr M. Starzewskiej nazwę instytucji zmieniono na Muzeum Ceramiki w Bolesławcu, określając przy tym precyzyjnie profil zbiorów. Zgodnie ze Statutem Muzeum z 9 grudnia 1968 r. zadaniem instytucji było gromadzenie materiałów z dziedziny historii Bolesławca i ziemi bolesławieckiej oraz historii rozwoju ceramiki bolesławieckiej, a także gromadzenie współczesnej rzeźby ceramicznej wykonanej przez plastyków biorących udział w bolesławieckich plenerach.

Kolejne generalne remonty budynku zostały przeprowadzone dopiero w latach 2009 i 2013-2014, a nowa wystawa stała została zaaranżowana i udostępniona zwiedzającym w 2010 r.

W 1991 r. muzeum pozyskało drugi budynek – przy ul. Kutuzowa 14. Wcześniej mieściło się w nim Muzeum Kutuzowa administrowane przez Rosjan.

Po kilku latach prac remontowych, 17 czerwca 1995 r., uruchomiono w tym miejscu Dział Historii Miasta. Początkowo prezentowano w nim wystawy czasowe przedstawiające wybrane zagadnienia z dziejów miasta. W latach 2008-2011 w obiekcie przeprowadzono kolejne remonty. W sierpniu 2009 r. została otwarta stała ekspozycja poświęcona historii Bolesławca.

W październiku 2023 r. dotychczasowy budynek Działu Historii Miasta przekształcił się w Centrum Dawnych Technik Garncarskich stworzone w ramach projektu “Centra dawnych rzemiosł na szlaku Via Fabrilis”.

Można tu zobaczyć wystawę współczesnej ceramiki bolesławieckiej produkowanej przez 34 lokalne zakłady. W Centrum mieści się również w pełni wyposażona pracownia ceramiczna oferujące różnego typu warsztaty dla wszystkich zainteresowanych.

Pod koniec 2022 r. ropoczęła się przebudowa pałacyku Pücklera przy ul. Zgorzeleckiej 28/29 na nową siedzibę Muzeum, co wiązało się z zawieszeniem działalności wystawienniczej. została zawieszona. Od kwietnia 2024 r. zbiory Działu Ceramiki i Działu Historii Miasta można podziwiać w nowych, nowocześnie zaaranżowanych przestrzeniach. Dodatkową atrakcją dla zwiedzających jest przylegający do Muzeum zrewitalizowany zabytkowy park. Inwestycję zrealizowano w ramach projektu “Polska i Norwegia na Europejskim Szlaku Ceramiki: włączenie Bolesławca i Porsgrunn do międzynarodowej sieci współpracy miast o tradycjach ceramicznych”.

 Źródło: muzeum.boleslawiec.pl