Baszta Rycerska w Bystrzycy Kłodzkiej
A/1177 z 24.03.2009
Baszta Rycerska w Bystrzycy Kłodzkiej – wzniesiona w 1580 r. warowna wieża, pierwotnie będąca elementem średniowiecznych murów obronnych miasta, od roku 1843 dzwonnica kościoła ewangelickiego.
Podstawa baszty ma wymiary 4,5 na 4,5 m. Początkowo budowla miała dach drewniany, później zamieniono go na ceglany, w formie ostrosłupa. Od strony ul. Rycerskiej jest ostrołukowy portal, przy którym zachowały się resztki kamiennych wsporników, służących jako podpora dla ganku, a powyżej dla balkonu. We wszystkich ścianach na różnych wysokościach widnieją wąskie pionowe otwory strzelnicze. W czasie przebudowy baszty na dzwonnicę, w górnej części wypruto na wszystkich ścianach podwójne ostrołukowe okna, z ceglanym obramowaniem. Wtedy dorobiono też gzyms wieńczący budowlę, a na szczyt hełmu nasadzono krzyż i gałkę. We wnętrzu zachował się oryginalny dzwon, pochodzący z początku XIX w.
Źródło: wikipedia.pl
Baszta została wzniesiona w 1580 r. jako element obwarowań miejskich. W roku 1608 została nakryta ostrosłupowym hełmem z cegieł. W 1843 r. wieża została przerobiona na dzwonnicę wzniesionego obok niej kościoła ewangelickiego.
Decyzją wojewódzkiego konserwatora zabytków z dnia 24 marca 2009 r. obiekt został wpisany do rejestru zabytków.
Źródło: wikipedia.pl
W przeszłości baszta była nazywana Kruczą, Czarną lub Rzeźniczą, ostatnia nazwa prawdopodobnie pochodzi od cechu rzeźników, opiekującego się niegdyś tą częścią murów miejskich.