Niesitniejący zamek kasztelański w Chałupkach
Ruiny zamku, wzmiankowanego w XIV wieku jako Novum Castrum w Chałupkach. Ruiny zamku tworzą kopiec o zarysie wydłużonego owalu i wymiarach ok. 60 × 100 m i wys. 3 m. Otacza go wał o szerokości 20 m i wysokości 8 m oraz fosa. W trakcie badań wykopaliskowych odkryto fragment biegnącego łukiem muru obwodowego o grubości 2,3 m, z prostopadle dochodzącą ścianą o grubości ok. 1 m oraz fragment cylindrycznej wieży. Mury wzniesiono z łamanego kamienia na zaprawie wapiennej. W 1295 r. właścicielem zamku był Bolko Surowy, a zarządcą warowni kasztelan Piotr z Lubnowa.
Źródło: wikipedia.pl
Po raz pierwszy zamek „Novum castrum” odnotowany jest w dokumencie z 1295 r. jako siedziba kasztelana Piotra z Lubnowa, tytułowanego także sędzią polskim na czeskim pograniczu, oficjała na dworze księcia Bolka I. Zamek „Paczków” pojawia się natomiast po raz pierwszy w źródłach pisanych w 1299 r., przy okazji wystawienia w nim dokumentu przez Bolka I.
W 1440 r. warownię, jako siedzibę rycerza rabusia Zygmunta von Reichenaua, zdobył Hynek Krušina z Lichtenburka. Tenże Hynek, sprawując funkcję wójta urzędującego na zamku, również miał podejmować łupieżcze wyprawy. Spowodowało to interwencję mieszczan wrocławskich, którzy w 1443 r. spustoszyli warownię wspólnie z księciem ziębickim Wilhelmem opawskim. Popadający w ruinę obiekt na nowo stał się siedzibą rycerzy-rabusiów. W 1509 roku zamek został zdobyty i zburzony przez biskupa wrocławskiego Jana Thurzona. Istniejące jeszcze ruiny wieży rozebrano w 1832 roku. Do XX wieku zachowały się ślady fosy i wały.
Źródło: wikipedia.pl
