Gr. boj. "Maciejkowice" - 2. Schron bojowy nr 1

Schron bojowy nr 1 w grupie bojowej "Maciejkowice" to jeden z największych i najlepiej zaprojektowanych obiektów obronnych Śląskiego Obszaru Warownego. Wybudowany w 1936 roku, pełnił kluczową rolę w obronie przeciwpancernej i współpracował z innymi schronami w rejonie – schron nr 6 i schron nr 46.

Obiekt posiadał dwie kondygnacje. Na dolnej znajdowały się pomieszczenia dla załogi i magazyny amunicyjne. Górna kondygnacja miała charakter bojowy – wyposażona była w strzelnice dla dwóch armat przeciwpancernych wz. 36 oraz trzech ciężkich karabinów maszynowych wz. 30, z czego jeden umieszczony był w kopule pancernej. Łącznie schron dysponował aż ośmioma strzelnicami, w tym jedną do obrony bliskiej.

Mimo że wejście o szerokości 110 cm było zgodne ze standardami artyleryjskimi z 1936 roku, wprowadzenie armat wymagało ich rozłożenia na części i przenoszenia ręcznego. Oprócz siły ognia, schron zapewniał również optyczną łączność ze schronem nr 6, a jego wyposażenie obejmowało m.in. wentylatory ręczne i elektryczne, choć obecnie większość oryginalnych elementów pancernych nie zachowała się.

Obiekt znajduje się w rejestrze zabytków (nr rej. A/787/2021), a dzięki staraniom Koła Terenowego „Chorzów” ze Stowarzyszenia „Pro Fortalicium”, trwają prace rewitalizacyjne. Choć obecnie wejście i strzelnice zostały tymczasowo zasypane, istnieją przesłanki, że schron wkrótce znów będzie dostępny dla pasjonatów historii.

Schemat schronu

Rys. Schemat schronu bojowego nr 1 grupy bojowej "Maciejkowice".

Źródło: fortyfikacja.pl