Kościół pw. św. Józefa Oblubieńca NMP w Czerwionce

W 1982 roku zostały podjęte starania o wybudowanie w Czerwionce drugiego kościoła. Wstępną zgodę władz na postawienie tutaj obiektu sakralnego uzyskano 4 lutego 1986. 18 grudnia tegoż roku Urząd Wojewódzki w Katowicach podjął decyzję o lokalizacji nowego kościoła na działce należącej do skarbu państwa i położonej przy ul. Parkowej. Sama zgoda na utworzenie drugiej parafii w Czerwionce została wydana w 1987 roku. Wtedy też – 8 września – zostało zatwierdzone wezwanie kościoła - św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny. Równocześnie prowadzono prace przygotowawcze, uzgadniając z urzędami w Gliwicach, Zabrzu, Rybniku i Katowicach realizację projektu. Budynek kościoła zaprojektowali architekci Grzegorz Ratajski i Adam Skrzypczyk. Projekt konstrukcyjno - budowlany opracował inż. Marian Krężel.

Budowla czerwieńska reprezentuje typ tzw. kościoła centralnego, opartego na planie krzyża greckiego (równoramiennego). Budowla została oparta na oktogonie, co pozwoliło wyodrębnić główną salę kilkunastometrowej szerokości oraz wąskie dwumetrowe obejście. Nad nimi znalazła się galeria wsparta na kolumnach i filarach.

4 marca 1988 projekt został zaopiniowany przez Komisję Sztuki Sakralnej przy Kurii Diecezjalnej w Katowicach. W rok później, 27 lutego 1989, nastąpiło formalne wykupienie placu pod budowę nowego kościoła. 17 sierpnia 1989, w łączności z dekretem wikariuszowskim wystawionym dwa dni wcześniej, prowadzenie budowy kościoła wraz z zapleczem duszpastersko-katechetycznym na czerwieńskim osiedlu „Karlik” zostało powierzone ks. Andrzejowi Morawskiemu. 5 września tegoż roku rozpoczęto prace budowlane związane z postawieniem kaplicy oraz budynków gospodarczych. 30 września zaś dokonano poświęcenia krzyża oraz placu budowy. W cztery miesiące później została tutaj utworzona parafia tymczasowa. W tym samym dniu, tj. 1 grudnia 1989 poświęcenia kaplicy tymczasowej dokonał bp Gerard Bernacki.

W 1990 roku zostały tutaj założone własne księgi metrykalne. W rok później zaś rozpoczęto budowę probostwa. W październiku 1992 roku budynek został już zadaszony, a w 1994 roku całkowicie oddano go do użytku. 16 czerwca 1991 – z mocą prawną od 1 lipca tegoż roku – został wydany dekret podnoszący wspólnotę św. Józefa Oblubieńca NMP w Czerwionce do rangi parafii. W 1992 roku dotychczasowy proboszcz otrzymał skierowanie do pracy w Rosji, a jego obowiązki przejął ks. Jan Piontek. W latach 1992-1993 parafia wzbogaciła się o trzy dzwony noszące imiona „św. Andrzeja”, „św. Jana Chrzciciela”, „św. Józefa”. W latach 1993 - 2000 trwały prace przy wznoszeniu kościoła. Funkcję kierownika budowy pełnił Jerzy Krzyżowski. Same prace budowlane zaś prowadził Franciszek Burzyk. 23 kwietnia 1997 kamień węgielny nowego kościoła został w Rzymie poświęcony przez papieża Jana Pawła II. W miesiąc później, 6 maja - wraz z aktem erekcyjnym - umieszczono go we wnętrzu budującego się kościoła. 16 stycznia 1998 Komisja Architektury i Sztuki Sakralnej przy Kurii Metropolitalnej w Katowicach zatwierdziła projekt wystroju wnętrza kościoła, autorstwa arch. Grzegorza Ratajskiego oraz prof. Stanisława Kluski z katowickiej ASP. W tymże roku we wnętrzu kościoła została umieszczona, wykonana z węgla, figura św. Barbary, autorstwa Henryka Kiełkowskiego. Ulicami Czerwionki przeniesiono ją do kościoła z cechowni kopalni „Dębieńsko”.

19 marca 2000 konsekracji kościoła pw. św. Józefa Oblubieńca NMP w Czerwionce dokonał abp Damian Zimoń. Podczas uroczystości w ołtarzu zostały umieszczone relikwie św. Benigiusa. Parafia liczyła wówczas 3870 wiernych. W tymże roku dokonano również zakupu 37-manuałowych organów.

Źródło: encyklo.pl