Kaplica Matki Boskiej Uzdrowienia Chorych w Goczałkowicach-Zdroju
Kaplica Matki Boskiej Uzdrowienia Chorych w Goczałkowicach-Zdroju została zbudowana zaraz po uruchomieniu goczałkowickiego uzdrowiska. Została ona zbudowana na zlecenie żony dzierżawcy folwarku Goczałkowic Dolnych, która w ten sposób pragnęła podziękować za wyleczenie jej kilkunastoletniego syna z ciężkiej choroby reumatycznej. W ołtarzu głównym znajduje się obraz namalowany w 1864 r. Jego treść stanowią uzdrowienia mające miejsce na terenie goczałkowickiego uzdrowiska w latach 1862-1863. Tło odnosi się ściśle do miejscowych realiów: w oddali widać Beskidy, w pobliżu staw ,,Maciek’’ i rzeka Wisła. Osoby widniejące na nim są postaciami autentycznymi, które doznały tu uleczenia. Kaplica została wybudowana na planie prostokąta.
Obecnie, tak jak przed ponad 150 laty, pełni funkcje sakralne, należy do rzymskokatolickiej parafii pw. św. Jerzego, która położona jest na terenie dekanatu pszczyńskiego należącego do archidiecezji katowickiej.
Dzisiaj kapliczka Matki Boskiej Uzdrowienia Chorych gromadzi wiernych i czcicieli Matki Bożej w dniach rocznic objawień fatimskich, czyli każdego 13-go od maja do października.
Źródło: peuk.fiiz.pl / turystyka.goczalkowicezdroj.pl
Początki Goczałkowic i dane o pierwszym tutejszym kościele niestety giną w mrokach historii. Wiadomo, że wieś Goczałkowice początkowo należała do parafii w Pszczynie. Powstały ok. 1350 r. dekanat pszczyński należał z kolei aż do 1821 r. do diecezji krakowskiej. Parafia utworzona została 1444 r. i prawdopodobnie istniał tu wtedy kościółek pw. św. Wojciecha. Kolejny kościół zbudowano prawdopodobnie ok. 1534 r. i nosił już podwójne wezwanie: św. Wojciecha i św. Jerzego. Był to kościół drewniany, kryty gontem z dzwonnicą (wolno stojącą) i dwoma dzwonami, wewnątrz ozdobiony obrazami patronów i św. Trójcy. W 1569 r. baron Karol von Promnitz, pan na Pszczynie, ogłosił przejście całego państwa pszczyńskiego na luteranizm – w parafiach usuwano duchownych katolickich i osadzano protestanckich. W tym też roku kościół goczałkowicki z samodzielnej parafii został przekształcony w kościół filialny parafii w Pszczynie. Aż do XVIII w. Goczałkowice pozostawały pod zarządem protestanckim. Katolicy z Goczałkowic już w XVII w. czynili starania o ponowne utworzenie parafii. Jednak kościół pozostawał filią parafii pszczyńskiej aż do 1797 r., kiedy to na powrót uzyskał status samodzielnej placówki duszpasterskiej. Pierwszym jej proboszczem był ks. Fryderyk Borówka. Drewniany kościół pw. św. Wojciecha i św. Jerzego z XVI w. służył tutejszej parafii do 7 września 1908 r., kiedy to uległ zniszczeniu w czasie pożaru. W latach 1909–1910 wybudowano nowy murowany kościół w stylu barokowym wg projektu Ludwika Schneidera. Konstruktorem był Paweł Swoboda, a wyposażenie wnętrza zaprojektował Folka z Pawłowic. Poświęcenie nowej świątyni miało miejsce 15 grudnia 1910 r., zaś jego konsekracja – 10 września 1929 r. Projekt obecnego wystroju wnętrza sporządzili artyści plastycy Stanisław Hochuł, Alina Rabaszowska i Stanisław Robaszowski.
Tyle, jeżeli chodzi o historię parafii, do której przynależy opisywana kapliczka Matki Boskiej Uzdrowienia Chorych. Słów kilka należałoby teraz dodać o goczałkowickim uzdrowisku, którego legło u postaw wzniesienia tego obiektu. Początek rozwoju zdroju przypadł na II połowę XIX w. W 1856 r. Rząd Pruski, podczas poszukiwań soli, odkrył bowiem tutaj bogate złoża solanki o dużych wartościach leczniczych. Pierwsze obiekty uzdrowiskowe zostały wzniesione w latach 1860–1862 z inicjatywy pszczyńskiego lekarza, chirurga i położnika – A. Baebla, budowniczego W. Czecha oraz dwóch kupców H. Schillera i J. Lustiga. Powstały wówczas: łazienki, dom zdrojowy, pijalnia wód i pensjonat. W pijalni, całej z drewna, ozdobionej perłowymi inkrustracjami, mieścił się marmurowy basen osadzony na kamiennych postumentach. Z niego efektownymi przewodami przepływała solanka, którą dowolnie czerpać mogli kuracjusze. Pijalnia połączona była z domem zdrojowym krytym deptakiem o długości 88 m. Pierwszy sezon kuracyjny zaczął się w maju 1862 r. W tym czasie przebywał tutaj także kilkunastoletni chłopczyk, który dzięki pobytowi w nowoczesnym jak tamte czasu uzdrowisku, został całkowicie uleczony.
Źródło: peuk.fiiz.pl
