Jezioro Goczałkowickie

Jezioro Goczałkowickie (Zbiornik Goczałkowicki) jest jednym z największych tego typu zbiorników w Polsce, którego powierzchnia maksymalna to 3200 ha, natomiast całkowita pojemność to około 168 mln m3. Główną funkcją Zbiornika Goczałkowickiego jest zaopatrywanie mieszkańców Śląska w wodę pitną, jak również funkcja przeciwpowodziowa, wyrównywanie przepływów w okresie suszy czy gospodarka rybacka. Zbiornik retencyjny na Wiśle utworzony został w 1956 roku przez spiętrzenie wód rzecznych zaporą w Goczałkowicach-Zdroju, zapewnia 38% uzdatnionych wód powierzchniowych dla Górnośląskiego przedsiębiorstwa Wodociągów S.A. w Katowicach. Długość zapory wynosi 2980 m. 

Okolice zbiornika są miejscem lęgowym wielu gatunków ptaków. Obszar zbiornika jest objęty strefą zakazów, z zakazem wstępu na jego obszar. Dla ruchu pieszego i rowerowego udostępniono koronę zapory tworząc „część spacerową” łączącą Goczałkowice-Zdrój z Zabrzegiem, dzięki czemu okolica zbiornika Goczałkowickiego stała się miejscem rekreacyjnym. Władze lokalne dążyły do udostępnienia terenu zbiornika do celów rekreacyjnych, jednak administracja zbiornika nie wyraża zgody na to.

Jedyny większy dopływ uchodzący w sposób naturalny do Jeziora Goczałkowickiego to potok Bajerka.

Źródło: wikipedia.pl