Skansen budownictwa puszczańskiego w Granicy








Skansen budownictwa puszczańskiego w Granicy to niewielki, lecz wyjątkowy obiekt etnograficzny, wchodzący w skład Ośrodka Dydaktyczno-Muzealnego im. Jadwigi i Romana Kobendzów, należącego do Kampinoskiego Parku Narodowego. Zlokalizowany w otoczeniu Puszczy Kampinoskiej, skansen stanowi żywą lekcję historii i tradycji Mazowsza, prezentując trzy zagrody drewnianego budownictwa ludowego, które niegdyś dominowało w tej części Polski.
Unikalne uwarunkowania przyrodnicze i osadnicze
Puszcza Kampinoska charakteryzuje się niezwykle zróżnicowanymi warunkami naturalnymi – od wydm i tarasów rzecznych po podmokłe bagna. To właśnie te czynniki kształtowały lokalne formy osadnictwa i zabudowy. Wsie w okolicach Kampinosu przybierały różne formy urbanistyczne, od „ulicówek” i „rzędówek zwartych” po rzędówki bagienne i przybagienne.
Osadnictwo budnicze, czyli budowane przez tak zwanych budników, miało ogromny wpływ na rozwój regionu. Wiele dzisiejszych wsi, takich jak Nowe Budy czy Roztoka, ma swoje korzenie właśnie w tym typie osadnictwa.
Zagrody w skansenie
Na terenie skansenu w Granicy znajdują się trzy zagrody, każda reprezentująca inny typ gospodarstwa wiejskiego:
Zagroda Widymajera – przykład zamożnego gospodarstwa z początku XX wieku. Składa się z pięciu obiektów, w tym dużej chałupy, stodoły i spichlerza.
Zagroda Wiejckiej – średniozamożne gospodarstwo z terenu Kampinosu, charakteryzujące się zrębową chałupą, oborą, spichlerzem oraz rekonstrukcją drewutni.
Zagroda Połcia – skromniejsze gospodarstwo, przeniesione z pobliskiej osady. Wyróżnia się bielonymi ścianami chałupy i prostotą wykonania.
Znaczenie skansenu dla dziedzictwa kulturowego
Skansen budownictwa puszczańskiego w Granicy to nie tylko zbiór zabytkowych obiektów, ale również świadectwo historii regionu, przemian osadniczych i trudnych warunków życia mieszkańców Puszczy Kampinoskiej. Stanowi ważne miejsce edukacji i turystyki, gdzie odwiedzający mogą poznać dawną architekturę wiejską, a także zrozumieć, jak silnie przyroda wpływała na kształt lokalnej kultury.
Skansen jako część Kampinoskiego Parku Narodowego
Dziś skansen w Granicy jest integralnym elementem Kampinoskiego Parku Narodowego i jego Ośrodka Dydaktyczno-Muzealnego. To wyjątkowe połączenie dziedzictwa kulturowego z przyrodniczym – miejsce, w którym historia spotyka się z naturą. Spacerując między zagrodami, można poczuć atmosferę dawnej wsi mazowieckiej i lepiej zrozumieć korzenie lokalnej tożsamości
Idea stworzenia skansenu pojawiła się w latach 70. XX wieku. Celem było ocalenie zanikającego budownictwa ludowego Puszczy Kampinoskiej. Proces powstawania obiektu był trudny i wieloetapowy, obejmujący inwentaryzację wsi, poszukiwanie wartościowych obiektów oraz ich translokację. Ostatecznie w 1984 roku zapadła decyzja o lokalizacji muzeum na wolnym powietrzu we wsi Granica. Pierwszym przeniesionym budynkiem była chałupa Tomasza Połcia.
Godziny otwarcia
Skansen jest dostępny dla turystów:
od wiosny do jesieni – codziennie w godzinach otwarcia Ośrodka Dydaktyczno-Muzealnego,
zimą – w ograniczonym zakresie (warto sprawdzić aktualne godziny na stronie KPN).
- zwiedzanie odbywa się indywidualnie. Pobierana jest opłata za udostępnienie do zwiedzania Zagrody Widymajera i Zagrody Wiejckiej. Ostatnie wejście do skansenu godzinę przez zamknięciem.
- czas trwania: 45 min
Inne obiekty znajdujące się w:
Kampinoski Park Narodowy
- Centrum Edukacji Kampinoskiego Parku Narodowego w Izabelinie
- Chata Kampinoska
- Cmentarz wojskowy w Granicy
- Kapliczka leśników
- Muzeum Puszczy Kampinoskiej
- Parking Granica
- Parking Izabelin
- Parking Truskaw
- Polana "Jakubów" w Izabelinie
- Polana Granica
- Polana Truskaw
- Ścieżka dydaktyczna „Skrajem Puszczy”
- Ścieżka dydaktyczna do Leśnego Ogródka Botanicznego
- Skansen budownictwa puszczańskiego w Granicy
- Wieża widokowa Granica