Dwór w Izdebniku
Dawny dwór w Izdebniku przy starym szlaku handlowym prowadzącym ze Śląska Cieszyńskiego przez Kraków do Lwowa. Po nacjonalizacji w 1945 roku zabudowania gospodarcze przekazane zostały PGR-owi wykorzystującemu je do własnych celów. W dworze natomiast znalazł swoją siedzibę ośrodek rehabilitacyjny dla dzieci. Obecnie mieści się w nim Dom Pomocy Społecznej przeznaczony dla osób dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie.
Obecny Dwór w Izdebniku wybudowany został w XIX wieku przez księcia Maurycego Montlearta, potomka saskiej księżnej Franciszki Krasińskiej, żony Karola Wettyna,która w roku 1777 zakupiła rozległe dobra na tym terenie. W roku 1891 posiadłość otrzymał arcyksiążę Reiner Habsburg z Żywca. Książę ,aby usprawnić nadzór nad włościami swoich dóbr, znakomitego ówczesnego administratora Ludwika Seelinga.
Pod koniec XIX wieku ów administrator majątku założył we Dworze wytwórnię jarzębiaku, koniferenki oraz hodowlę krów a także wytwórnię serów i masła.
Po zakończeniu II wojny światowej w 1945 roku w zabudowaniach dworskich założono Dom Dziecka dla sierot wojennych. W 1950 roku nastąpiło przemianowanie na Prewentorium dla dzieci ze środowisk zagrożonych gruźlicą.
1 września 1972 roku Wojewódzki Wydział Zdrowia w Krakowie powołał dożycia Państwowy Dom Pomocy Społecznej dla dzieci głęboko upośledzonych.
Obecnie Dom przeznaczony jest dla osób dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie.
Źródło: dpsizebnik.pl
