Stary cmentarz w Jaworcu

Z cmentarza w Jaworcu nie pozostało wiele śladów dawnych mieszkańców wsi. Ostały się jedynie: jeden piaskowcowy nagrobek oraz dwa żeliwne krzyże. Współczesne są: wysoki, trójramienny krzyż, drewniany nagrobek oraz bramka cmentarna. Cmentarz, podobnie jak cerkwisko, porośnięte są drzewami w wieku kilkudziesięciu lat, a więc nie mogłyby być świadkami życia mieszkańców Jaworca.

Tam gdzie stoi teraz trójramienny, drewniany krzyż niegdyś znajdowała się kaplica św. Dymitra, która powstała prawdopodobnie w XIX w. . W tamtym czasie 15% mieszkańców było wyznania rzymsko-katolickiego. Przypuszcza się, że właśnie w niej odprawiali swoje nabożeństwa.

Pozostali mieszkańcy (prawie 400 osób) byli grekokatolikami, którzy mieli swoją oddzielną cerkiew.

Od połowy XIX w. przy kaplicy znajdował się cmentarz w kształcie nieregularnego owalu o powierzchni ok. 7,5 a. usytuowany na cyplu, trójstronnie ograniczony stromymi skarpami.

Podobnie tutaj, jak i na wielu cmentarzach bieszczadzkich widnieje krzyż prawosławny. Jest to krzyż o trzech, poziomych belkach. Górna symbolizuje tabliczkę przybitą do krzyża, często ze skrótem napisu: Jezus Chrystus Król Żydowski, IHRC (a niekiedy: Jezus Nazarejczyk, Car Izraela, IHCI). Jaworcowy krzyż, jest jedynie pamiątką, na której widniej napis: „Pamięci mieszkańców wsi Jaworca. Potomkowie. 31 lipca 2004 roku”. Do środkowej belki przybite są dłonie Chrystusa, natomiast dolna stanowi podpórkę dla stóp. W łacińskiej tradycji stopy Chrystusa przybite są jedne do drugiej, a w prawosławnej oddzielnie. Z perspektywy krzyża od prawej strony dolna belka jest uniesiona, gdzie ukrzyżowany był dobry łotr, którego czeka zbawienie. Lewa strona belki, która opadała w dół, symbolizować miała potępionego łotra.

Źródło: jaworzec.pl