Wielkie Torfowisko Batorowskie

Wielkie torfowisko Batorowskie (niem. See Wiesen) to obszar ochrony ścisłej w Parku Narodowym Gór Stołowych, stanowiący jedno z najcenniejszych przyrodniczo miejsc w regionie. To rozległe torfowisko wysokie o powierzchni 39,53 ha, będące ostoją rzadkich gatunków roślin i unikalnym ekosystemem bagiennym.

Położenie i charakterystyka

Torfowisko położone jest:

• Na wierzchowinie środkowego piętra Gór Stołowych

• W dolinie Czerwonej Wody, przy Kręgielnym Trakcie

• Na wysokości 705–715 m n.p.m.

Obszar porasta las świerkowo-sosnowy z domieszką charakterystycznych dla torfowisk gatunków, takich jak:

• Brzoza omszona

• Sosna błotna (drzewokosa)

• Wrzosiec bagienny

• Trzy gatunki rosiczek

Historia ochrony

• 1938 r. – pierwsze utworzenie rezerwatu

• 1958 r. – ponowne utworzenie rezerwatu "Wielkie Torfowisko Batorowskie"

• 1993 r. – włączenie w obszar Parku Narodowego Gór Stołowych jako obszar ochrony ścisłej

Ciekawostka: Niegdyś istniało także Małe Torfowisko Batorowskie, które zostało całkowicie osuszone i zniszczone.

Unikalna flora

Na terenie torfowiska występują rzadkie i chronione gatunki roślin:

W 2017 roku odkryto tu również płaskosza żurawiny – niezwykle rzadkiego pasożytniczego grzyba.

Podsumowanie

Wielkie torfowisko Batorowskie to żywe muzeum przyrody, dokumentujące naturalne procesy kształtowania się ekosystemów bagiennych. Choć niedostępne bezpośrednio dla turystów, stanowi ważny element różnorodności biologicznej Gór Stołowych i fascynujący obiekt badań przyrodniczych.

Źródło: wikipedia.pl