Park Narodowy Gór Stołowych

Historia Parku Narodowego Gór Stołowych rozpoczęła się od świadomości środowisk ochrony przyrody, że istniejący status Stołowogórskiego Parku Krajobrazowego nie gwarantuje wystarczającej ochrony unikalnych walorów tego obszaru. Dostrzegano poważne zagrożenia ze strony rozwijających się uzdrowisk Dusznik i Kudowy oraz rosnącej popularności turystyki masowej.

Kluczowym momentem było zorganizowanie we wrześniu 1983 roku w Radkowie sesji naukowej przez Urząd Wojewódzki w Wałbrzychu, Wojewódzki Komitet Ochrony Przyrody i Zarząd Oddziału Wojewódzkiego LOP. Po wysłuchaniu referatów i wizycie terenowej uczestnicy doszli do wniosku o konieczności powołania Stołowogórskiego Parku Narodowego.

Kolejna ważna sesja naukowa odbyła się w Radkowie w czerwcu 1984 roku z inicjatywy Wojewódzkiego Komitetu Ochrony Przyrody i zarządu Wojewódzkiego PTTK w Wałbrzychu. W wyniku dyskusji i oględzin terenu ustalono, że przyszły park narodowy powinien objąć około 6 tysięcy hektarów najcenniejszych przyrodniczo terenów. W planach uwzględniono istniejące rezerwaty przyrody, takie jak Szczeliniec Wielki, Błędne Skały i Wielkie Torfowisko Batorowskie, a także projektowane wówczas Skałki Łężyckie, Rogową Kopę, Wrota Pośny i Buczynę nad Wambierzycami. Pozostałe cenne obszary i formacje geomorfologiczne miały znaleźć się w otulinie parku. Te ustalenia stały się fundamentem wieloletnich prac nad utworzeniem parku narodowego.

Ostatecznie, Park Narodowy Gór Stołowych został powołany rozporządzeniem Rady Ministrów w dniu 16 września 1993 roku. Objął on około 63 km² wierzchowinowej części Gór Stołowych z najwyższymi szczytami – Szczelińcem Wielkim i Skalniakiem. W granice parku włączono również południowo-zachodnią część gór zbudowaną ze skał magmowych (Krucza Kopa). Poza parkiem znalazła się niewielka południowo-wschodnia część Gór Stołowych oraz dwie enklawy obejmujące rejon Karłowa i kopalni piaskowca Radków. W otulinie parku znalazły się znane uzdrowiska Polanica-Zdrój, Duszniki-Zdrój, Lewin Kłodzki i Kudowa-Zdrój.

Źródło: wikipedia.pl

Park Narodowy Gór Stołowych jest otwarty dla turystów przez cały rok.

Bilet obowiązuje na:

• trasę turystyczną po Szczelińcu Wielkim
• trasę turystyczną na Błędnych Skałach
• opcjonalnie możliwym jest zakup biletu na wjazd na górny parking przy Błędnych Skałach.

Zakup biletów

• W okresie letnim zaleca się wcześniejszą rezerwację biletów ze względu na dużą liczbę odwiedzających. Obowiązują limity wejść na trasy turystyczne Błędne Skały oraz Szczeliniec Wielki.
• Bilety można zakupić online na stronie: https://pngs.gov.pl/kup-bilet
• Szczegóły dotyczące biletów można uzyskać poprzez kontakt mailowy ([email protected]) lub telefoniczny (748 654 925) od poniedziałku do piątku, w godzinach 7:00- 15:00

Na terenie parku obowiązuje zakaz biwakowania i rozpalania ognisk poza wyznaczonymi miejscami.

Park oferuje liczne szlaki turystyczne o różnym stopniu trudności, prowadzące przez najciekawsze zakątki Gór Stołowych.Do najpopularniejszych tras należą:

• Szczeliniec Wielki – najwyższy szczyt Gór Stołowych z malowniczymi widokami.

• Błędne Skały – labirynt skalny z wąskimi przejściami i fantazyjnymi formacjami.

• Skalne Grzyby – grupa skał o kształcie grzybów, powstałych w wyniku erozji.

• Radkowskie Skały – malownicze formacje skalne z punktami widokowymi. 

Park jest również miejscem idealnym dla miłośników fotografii przyrodniczej, oferując niezliczone możliwości uchwycenia piękna krajobrazów. 

Parkowanie

Na terenie Parku Narodowego Gór Stołowych można parkować samochody tylko na wyznaczonych miejscach. Do najpopularniejszych płatnych miejsc parkingowych zaliczamy:

• Parking Szczeliniec Wielki (Karłów)
• Błędne Skały - górny parking
• Błędne Skały - górny parking dla autokarów
• Parking Batorówek (Skalne Grzyby)
• Parking Radkowskie Skały