Kościół pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Sławięcicach

Dzieje kościoła p.w. św. Katarzyny Aleksandryjskiej, mogą sięgać czasów pogańskich, lub wczesnochrześcijańskich. Świadczą o tym trzywarstwowe fundamenty, które odkryte zostały podczas wyburzania starej i budowy w tym samym miejscu nowej świątyni w XIX wieku. Najgłębszą ich warstwę stanowiły bowiem kamienie bez spoiwa, na które nabudowane zostały cegły sugerujące późniejsze gotyckie pochodzenie budowli. Kościół, wzmiankowany już w dokumentach z XIV wieku, początkowo nie posiadał wieży. Dobudowano ją dopiero w latach 1864-1869, w okresie wzniesienia nowego neogotyckiego kościoła, który przetrwał niemal nienaruszony do dnia dzisiejszego. Na wieży umieszczono pochodzący z 1555 roku dzwon, który został skonfiskowany w roku 1943 na cele wojenne. Jego miejsce zastąpiły odlane w latach 1954-1971 cztery dzwony: maryjny, św. Józefa, św. Katarzyny oraz największy Amanda Droni. Konsekrowaną 6 czerwca 1869 roku, przez wrocławskiego Księcia Arcybiskupa Heinricha Foerstera świątynię, wyposażyło kilka pracowni artystycznych. Drewniane ołtarze powstały w szkole wiedeńskiej, konfesjonały, balustrady i balaski we wrocławskiej szkole artystycznej, zaś figury apostołów oraz stacje drogi krzyżowej sprowadzono z Monachium jako dar Księżnej Pauliny zu Hohenlohe.

Źródło: citywalk.info