Leśny kościół "Godula" w Ligotce Kameralnej
Na Goduli nad Ligotką Kameralną w 1926 odbył się zjazd młodzieży ewangelickiej. W końcu lat 20. XX w. parafianie z Ligotki Kameralnej zamierzali w miejscu dawnych nabożeństw ewangelickich postawić pomnik, jednak zamierzeń tych nie udało się zrealizować, gdyż ówczesne władze czechosłowackie nie wyraziły zgody na umieszczenie na pomniku napisów w języku polskim. Pomnik postawiła dopiero Ewangelicka Macierz Trzanowskiego w 150. rocznicę ogłoszenia Patentu Tolerancyjnego w 1931, ale z napisem tylko w języku czeskim. Pod koniec lat 40. odbywały się tam zjazdy szkółek niedzielnych. Obecnie raz w roku w maju odbywają się spotkania młodzieżowe o charakterze ewangelizacyjnym. Dojście do pomnika od hotelu „Ondraš”, ok. 600 metrów.
Źródło: wikipedia.pl
„Leśne kościoły” ewangelickie – miejsca odludnie położone w beskidzkich lasach, zwłaszcza w Beskidzie Śląskim, gdzie w okresie kontrreformacji (w latach około 1654–1709) ewangelicy ze Śląska Cieszyńskiego potajemnie odprawiali nabożeństwa.
W 1654 roku tzw. komisja religijna z polecenia cesarza Ferdynanda III odebrała ewangelikom Śląska Cieszyńskiego wszystkie kościoły. Miejscowa ludność ewangelicka mając jeszcze w pamięci niedawno zakończoną wojnę 30-letnią w obawie przed represjami nie stawiała oporu.
Miejscowi ewangelicy nie mogąc gromadzić się w kościołach korzystali z posługi wędrownych kaznodziejów, którzy na te tereny potajemnie przybywali głównie z Górnych Węgier, ale też i z Dolnego Śląska czy z Królestwa Polskiego. Nabożeństwa odprawiano na odludnych miejscach, głównie w górach. Było tych miejsc wiele, często zmieniano je dla uniknięcia represji. Do naszych czasów dzięki ustnym przekazom zachowała się pamięć o dziewięciu takich miejscach, znajdujących się w górach, w Beskidzie Śląskim. W jego polskiej części znajduje się ich sześć, po stronie czeskiej trzy.
Źródło: wikipedia.pl