Wieża ciśnień w Międzyrzeczu

Wieża ciśnień w Międzyrzeczu to jeden z najbardziej rozpoznawalnych symboli miasta i jednocześnie najwyższa jego budowla. Wznosi się przy ulicy Staszica i od ponad wieku dominuje nad panoramą Międzyrzecza. Została wybudowana w 1914 roku jako element rozwijającej się miejskiej sieci wodno-kanalizacyjnej, która powstała w latach 1911–1916. Oficjalnie oddano ją do użytku w 1916 roku.

Imponująca, 50-metrowa konstrukcja została zaprojektowana na planie kwadratu i swoim wyglądem nawiązuje do średniowiecznych wież obronnych. Na masywnym cokole wznosi się wysoki trzon, którego zwieńczeniem jest ośmioboczny zbiornik wodny ozdobiony czterema wykuszami. Całość nakrywa stromy, namiotowy dach z charakterystyczną latarnią, która dodaje budowli lekkości i elegancji.

Wieża ciśnień w Międzyrzeczu przez wiele lat pełniła kluczową rolę w miejskim systemie zaopatrzenia w wodę. Dzięki swojemu położeniu i wysokości zapewniała stabilne ciśnienie w sieci wodociągowej, co stanowiło ogromny postęp technologiczny na początku XX wieku. Dziś obiekt, mimo że nie pełni już swojej pierwotnej funkcji, zachował wyjątkową wartość historyczną i architektoniczną.

Budowla jest objęta ochroną konserwatorską jako zabytek techniki, stanowiąc świadectwo rozwoju infrastruktury miejskiej sprzed ponad stu lat. Jej sylwetka widoczna z wielu punktów Międzyrzecza stała się nieodłącznym elementem miejskiego krajobrazu i jednym z najciekawszych punktów orientacyjnych w regionie.

Wieża ciśnień w Międzyrzeczu to nie tylko przykład imponującej inżynierii początku XX wieku, ale także piękny zabytek architektury użytkowej, który do dziś zachwyca formą i kunsztem wykonania. Dla miłośników zabytków techniki i historii regionu stanowi obowiązkowy punkt na mapie atrakcji Międzyrzecza.