Kaplica pw. św. Barbary w Pietraszynie
A/239/09 z 15.05.2009
Neogotycka kapliczka dziękczynna jest jedynym obiektem prawnie chronionym jako zabytek architektury na terenie Pietraszyna. Wzniesiona została w 1884 r. z fundacji Jana Trulleya, który wystawił ją w podzięce za otrzymane łaski. Do czasu oddania w 1932 r. pierwszego kościoła, któremu nadano również wezwanie św. Barbary, była ona jedynym obiektem sakralnym na terenie miejscowości. Funkcje sakralne pełni do dnia dzisiejszego, jako salka katechetyczna. Jednak jeszcze pod koniec XX w. odprawiano w niej msze św. w czasie remontu przeprowadzanego w kościele pw. św. Barbary. Warto zwrócić uwagę, iż część jej wyposażenia stanowi obecnie elementy wystroju wnętrz pietraszyńskiej świątyni. Są to m.in. stacje Drogi Krzyżowej malowane na płótnie.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Pierwsza wzmianka o Pietraszynie pochodzi z 1652 r. Wówczas miejscowość występowała pod nazwą „Pertrecin”, później zaś „Male Petrovice” i „Klein Peterwitz”. Historia Pietraszyna od samego początku związana jest z Sudzicami, które od stuleci należały do dóbr diecezji ołomunieckiej. Stąd też w 1652 r. Pietraszyn został przyłączony do tamtejszej parafii. Powstanie Republiki Czeskiej w 1920 r. spowodowało, że mieszkańcy Pietraszyna do kościoła do Sudzic musieli przekraczać granicę państwa. Dlatego wioski, które zostały odłączone od swej parafii zostały przyłączone do innej pobliskiej parafii. Pietraszyn wszedł wówczas w skład istniejącej od XIII w. parafii krzanowickiej.
Początkowo jedynym obiektem sakralnym na terenie Pietraszyna był wybudowana pod koniec XIX w. kaplica ku czci św. Barbary. Ówczesny wikariusz generalny ks. prałat Nathan przyrzekł pomóc ją wyremontować, tak by można w niej było odprawiać msze św. Powołano jednocześnie do życia Radę Kościelną, przed którą postawiono zadanie zakupienia parceli pod założenie cmentarza i budowę kościoła. Jej działalność okazała się skuteczna, jako że poświęcenie kamienia węgielnego pod budowę świątyni miało miejsce już 1930 r. Konsekracji nowego kościoła dokonał 18 października 1932 r. ks. biskup Józef Schinzel, sufragan z Ołomuńca. W nowym kościele księża z Krzanowic odprawiali msze św. tylko raz w miesiącu.
Po wojnie z dniem 20 lipca 1948 r. Pietraszyn przyłączono do parafii pw. św. Rodziny w Samborowicach, ale w 1956 r. powrócił on do parafii pw. św. Wacława w Krzanowicach. Sam kościół, uszkodzony po wojnie, wymagał remontu, który został szybko przeprowadzony.
Z okazji jubileuszu 50-lecia swojego istnienia, w 1981 r. świątynia otrzymała nową elewację. Na stulecie budowy zabytkowej kapliczki, również ona została wyremontowana i urządzono w niej salkę katechetyczną dla dzieci i młodzieży. Kiedy jednak w 1990 r. przystąpiono do generalnego remontu kościoła pw. św. Barbary, msze św. zaczęto ponownie odprawiać w zabytkowej kaplicy.
Jeżeli chodzi o samą parafię, do której obecnie należy Pietraszyn, początkowo należały do niej miasto i wieś Krzanowice oraz inne okoliczne wioski, takie jak Bolesław, Borucin, Kuchelna, Samborowice, Strachowice i Rochów, a od 1925 r. również Pietraszyn (z krótką przerwą w latach 1948–1956). Obecnie do parafii należy jedynie miasto Krzanowice i wieś Krzanowice oraz wieś Pietraszyn. Ciekawostką jest fakt, iż do II wojny światowej parafia Krzanowice należała do czeskiej Diecezji Ołomunieckiej. Kościołem parafialnym jest wzniesiona w latach 1914–1915 neobarokowa świątynia pw. św. Wacława.
Źródło: peuk.fiiz.pl
