Klasztor Bonifratrów w Prudniku

Klasztor Bonifratrów w Prudniku to jeden z najważniejszych zabytków sakralnych miasta, położony w zachodniej części Starego Miasta przy ulicy Piastowskiej. Zespół klasztorny obejmuje kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła, budynki klasztorne oraz skrzydło szpitalne. Obiekt od XVIII wieku pełni funkcje religijne, medyczne i społeczne, a jego historia nierozerwalnie związana jest z działalnością bonifratrów na ziemi prudnickiej.

Historia klasztoru

Początki klasztoru sięgają XVIII wieku i związane są z postacią pułkownika Fryderyka Wilhelma von Rödera, który po cudownym uzdrowieniu przez braci bonifratrów postanowił sprowadzić zakon do Prudnika. Dzięki jego staraniom król Fryderyk II Wielki w 1764 roku wydał zgodę na utworzenie klasztoru. Już w 1766 powstał pierwszy szpitalik z kaplicą i apteką, a w latach 1782–1783 wzniesiono klasztor wraz ze szpitalem.

Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła powstał kilka lat później, w latach 1785–1787. Przez kolejne stulecia klasztor rozwijał swoją działalność medyczną i charytatywną. W czasie I wojny światowej pełnił funkcję lazaretu, a po II wojnie światowej został częściowo upaństwowiony. Bonifratrzy odzyskali swoje dobra stopniowo – aptekę w 1991 roku, klasztor i ogród w kolejnych latach, a szpital dopiero w 2004 roku.

Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła

Kościół klasztorny wyróżnia się nietypową północną orientacją, zamiast tradycyjnego ukierunkowania na wschód. Zbudowany został jako prostokątny kościół salowy z prezbiterium zamkniętym trójbocznie. Jego architektura łączy cechy późnego baroku i klasycyzmu. Wnętrze zdobią XVIII- i XIX-wieczne polichromie oraz bogate wyposażenie sakralne. Charakterystycznym elementem świątyni jest czterokondygnacyjna wieża zwieńczona baniastym hełmem.

Zabudowania klasztorne

Klasztor znajduje się w ciągu zabudowy ulicy Piastowskiej. Wzniesiony został na planie prostokąta, a jego elewacja frontowa ozdobiona jest barokowym portalem i stiukowymi dekoracjami. Wnętrza obejmują refektarz z XVIII wieku, kaplicę zakonną z neobarokową dekoracją oraz liczne historyczne obrazy i rzeźby, w tym dzieła z XVII i XVIII wieku.

Dom św. Jana Bożego

Skrzydło wschodnie klasztoru, znane jako Dom św. Jana Bożego, powstało w latach 1914–1916 jako szpital klasztorny. Po wojnie zostało upaństwowione, a w 2006 roku przekształcono je w Dom Pogodnej Starości, prowadzony przez bonifratrów.

Klasztor Bonifratrów jako zabytek Prudnika

Zespół klasztorny bonifratrów w Prudniku jest wpisany do rejestru zabytków i stanowi ważne miejsce historyczne i kulturowe miasta. Łączy w sobie funkcje sakralne, społeczne i charytatywne, zachowując przy tym niepowtarzalne dziedzictwo architektoniczne i duchowe. To obowiązkowy punkt na mapie zabytków Prudnika, szczególnie dla osób zainteresowanych historią zakonów i architekturą sakralną.