Wieża Bramy Dolnej w Prudniku

Wieża Bramy Dolnej w Prudniku to jedna z nielicznych pozostałości po średniowiecznych murach miejskich Prudnika, które otaczały miasto od XIV wieku. Jest zabytkiem gotyckim, wpisanym do rejestru zabytków pod nr rej. 482/58 od 15 października 1958 roku.

Historia wieży

Wieża została wzniesiona w 1481 roku w stylu gotyckim jako część murów miejskich Prudnika. Początkowo mury miejskie pełniły funkcję obronną, chroniąc mieszkańców przed najazdami i zagrożeniami zewnętrznymi. W XIX wieku pierścień murów stracił swoją funkcję i został rozebrany w 1868 roku, aby umożliwić rozwój przestrzenny i gospodarczy miasta.

Z pierwotnego systemu obronnego zachowały się jedynie:

• Wieża Bramy Dolnej,
• Baszta Katowska,
• Mała Baszta.

Na początku XX wieku w wieży przebito przejście dla pieszych. Podczas prac konserwatorskich na początku XXI wieku odsłonięto oryginalne strzelnice kluczowe, które wcześniej były zasłonięte tynkiem.

Opis architektoniczny

Wieża Bramy Dolnej znajduje się we wschodniej części Prudnika. Pierwotnie towarzyszyła bramie Dolnej, która została zburzona w 1868 roku. Dolna, dwukondygnacyjna część wieży ma plan kwadratu, który w wyższych partiach przechodzi w ośmiobok.

Wieża jest wymurowana z kamienia polnego z użyciem cegły, a powyżej przyziemia otynkowana. Zwieńczona jest krenelażem i murowanym hełmem stożkowym. W elewacjach, ujętych boniowaniem, znajdują się regularnie rozmieszczone okna strzelnicze. W przyziemiu widać ślady przemurowań oraz łęk po nieistniejącym budynku bramnym od strony ulicy.

Znaczenie kulturowe

Wieża Bramy Dolnej to cenny element dziedzictwa Prudnika, świadczący o średniowiecznym systemie obronnym miasta. Jest przykładem gotyckiej architektury fortyfikacyjnej i jednocześnie jedną z najważniejszych atrakcji turystycznych Prudnika.