Wieża zamkowa Woka w Prudniku
477/58 z 10.10.1958
Wieża Woka – wieża widokowa, najstarszy zabytek Prudnika, najstarsza wieża zamkowa na Górnym Śląsku i jeden z najstarszych tego typu obiektów na terenie Polski. Znajduje się na terenie Starego Miasta, na Placu Zamkowym. Jest jedyną pozostałością po zamku w Prudniku.
Wieża Woka jest wieżą cylindryczną. Jej mury zostały zbudowane z kamieni szarogłazu, pozyskiwanego w kamieniołomach w niedalekich Górach Opawskich. W zwieńczeniu ośmioboczna, zamknięta drewnianym gankiem i ostrosłupowym dachem. Na jednej z wyższych kondygnacji od strony północnej znajduje się otwór drzwiowy w kamiennym obramieniu.
W 2009 r. dzięki inwestycji Gminy Prudnik Wieża Woka została gruntownie odrestaurowana i pełni rolę punktu widokowego. Obecnie wieża liczy 41 m wysokości i jest przykryta gontowym dachem, a za sprawą dobudowanej hurdycji zwiedzający mają możliwość podziwiania pięknej panoramy miasta i Gór Opawskich.
W wieży znajduje się również mennica pozwalająca własnoręcznie wybić prudnickiego talara.
Źródło: wikipedia.pl / infoprudnik.pl
Zamek gotycki w zakolu rzeki Prudnik został wzniesiony w XIII-wieku z inicjatywy czeskiego szlachcica Woka z Rożemberka, który jest uważany za założyciela Prudnika. Początkowo była nazywana Wieżą Pogańską. Wieża w pełniła funkcję miejsca ostatecznej obrony, gdyż grube ściany i wejście do wnętrza wieży na wysokości 12,5 m czyniły z niej miejsce nie do zdobycia. Oprócz tego pełniła też funkcje więzienne, a także służyła jako magazyn żywności i zbrojownia.
Inna wersja powstania wieży, obalona przez Augustina Weltzla w XIX w. mówi, że drewniany zamek Wogendrüssel założyli ok. 1000 roku templariusze co jest ewidentną nieprawdą, gdyż zakon powstał dopiero w 1118 roku. W XIX w. wieża miała być rozebrana, ale gdy pruski oficer dowiedział się o jej pochodzeniu, kazał ją zostawić.
Podczas pożaru 27 sierpnia 1806 roku spłonął cały zamek oprócz wieży. Na miejscu nieistniejącego zamku w 1837 wzniesiono kompleks stajni garnizonowych.
W 2009 Wieża Woka została gruntownie odrestaurowana przez gminę Prudnik. Obecnie pełni rolę punktu widokowego, którym zarządza Muzeum Ziemi Prudnickiej.
Źródło: wikipedia.pl
