Kamienice - plac Jagiełły

Budynek pod numerem 4 jest kolejną realizacją budowlaną według projektu Hermana Arwińskiego. Zbudowany w latach 1906-09 jako czterokondygnacyjny budynek z boniowanym przyziemiem, w którym usytuowano użytkowe sutereny i z prostymi balustradami na płytach balkonowych. Przy części dachowej zwieńczono go ścianą szczytową trochę jakby nawiązującą do epoki baroku, z charakterystycznymi opływami (esownicami).

Kamienica pod numerem 5 również została zbudowana według projektu Hermana Arwińskiego, podobnie jak jej sąsiadka-w latach 1906-09 (niektóre źródła podają lata 1900-10, dla obu kamienic). Jest to cztrerokondygnacyjny budynek z suterenami w boniowanym przyziemiu i zamknięty użytkowym poddaszem, przekryty dachem mansardowym, w konstrukcji którego osadzono nieco większe lukarny. Nadproże nad otworem drzwiowym zostało ozdobione kluczem w formie głowy mężczyzny, a nad stolarką drzwiową osadzono tzw. nadświetle w formie okrągłego okna. Od lewej strony otworu drzwiowego widoczny jest wykusz, do którego przytwierdzone są płyty balkonowe zdobione żeliwnymi balustradami. Wykusz u góry zwieńczony jest murowanym balkonem a jego podstawę tworzą jakby gzymsy, które przyjmują postać kielichów, między którymi osadzono stolarkę okienną w otworach okiennych zwieńczonych półokrągłym łukiem. Narożny wykusz to najbardziej zdobiona część budynku. Został jakby oparty o kielich, podparty żłobioną lub poskręcaną kolumną. Zwieńczony został murowanym balkonem, do niego przytwierdzono płyty balkonowe zdobione żeliwnymi balustradami. Od strony ul. Henryka Sienkiewicza widoczny jest wykusz w formie jakby półwalca, również oparty na czymś w rodzaju gzymsów przybierających formę kielichów, zwieńczony niskim, półokrągłym daszkiem.

Źródło: polskaniezwykla.pl