Pałac w Rzuchowie
A-1279/81 z 17.12.1981
Osada Rzuchów wzmiankowana była w 1479 r. Stanowiąc początkowo własność rodu Rzuchowskich, z początkiem XVII w. przeszła w ręce Szeligów, a w kolejnych stuleciach należała do rodów von Troppau, Schön, Himmel oraz von Klützow. Stojący tu pałac wzniesiony został około 1886 r. przez Heinricha Himmla. Po II wojnie światowej obiekt ulegał dewastacji, choć przez pewien czas - po dokonanym remoncie - mieścił się tu państwowy dom dziecka. Funkcję tę obiekt spełniał do lat 90-tych XX w., po czym znów zaczął niszczeć. Pierwszy prywatny przedsiębiorca, który zakupił rezydencję w 2000 r. nie dokonał obiecanego remontu i nie płacił podatków, wskutek czego sprawą zajął się komornik. Od 2007 r. rezydencja ma nowych właścicieli, którzy podjęli się remontu oraz rewitalizacji przypałacowego parku, który również przez lata ulegał dewastacji. Można powiedzieć, że długo oczekiwane prace remontowe uratowały obiekt przed zawaleniem. Koniecznością była m.in. całkowita wymiana dachu. Pałac w Rzuchowie jest budowlą eklektyczną. Obiekt wzniesiony został na planie prostokąta. Posiada trzy kondygnacje - w tym użytkowe poddasze - i nakryty jest czterospadowym dachem. W jednym z narożników wznosi się okrągła wieża. Pośrodku fasady umieszczone jest główne wejście, z ozdobnym portalem z kolumnami oraz kartuszem. Pozostałe trzy elewacje posiadają pozorne ryzality z ozdobnymi szczytami. Pałac otoczony jest parkiem, w którym znajdziemy ok. 250-letni dąb szypułkowy stanowiący pomnik przyrody oraz liczne krzewy egzotyczne.
Źródło: slaskie.travel
Rzuchów był po raz pierwszy wzmiankowany w 1479 r. jako własność rodu Rzuchowskich, od których zresztą najprawdopodobniej przyjął swoją nazwę. W 1603 r. znajdował się w rękach Jana Szeligi, a jeden z jego potomków – Wacław Scheliga – był kanclerzem cesarskim. W 1679 r. pojawiła się po raz pierwszy wzmianka o nie istniejącym dziś dworku – villi Rzuchów. Od końca XVII w. miejscowość przechodziła z rąk do rąk, a jej właścicielami byli m.in. Albert von Troppau, Gustaw Schoen oraz Heinrich Himmel Franiczek, który zbudował około 1886–1888 r. pałac i był jego pierwszym właścicielem. Jeszcze do niedawna w parku przypałacowym znajdował się jego grobowiec. Po Himmlu pałac przejął Joachim von Kluetzow. Syn tego ostatniego, w 1921 r. strzelał z narożnej wieży do maszerujących w kierunku Odry powstańców, uciekając następnie podziemnym przejściem na drugą stronę drogi, do zabudowań dawnego dworku.
Po II wojnie światowej obiekt, jak wiele jemu podobnych, został znacjonalizowany. Uszkodzony w czasie działań wojennych wymagał prac remontowych, które przeprowadziło Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej, przeznaczając go na dom dziecka. Tę funkcję pałac pełnił prawie 50 lat. Opuszczony w poł. lat 90. ubiegłego zaczął systematycznie niszczeć i popadać w coraz większą ruinę. Jedyną szansą na jego uratowanie była prywatyzacja. Pałac stał się w 2000 r. własnością przedsiębiorcy z Żor, który planował przeznaczyć go na centrum hotelarsko-biznesowe. Niestety jego projekt pozostał w fazie koncepcyjnej, a pałac niszczał nadal. Nie został również w żaden sposób zabezpieczony, co doprowadziło do jego niemal całkowitej dewastacji. W 2007 r. rzuchowska rezydencja znalazła nowych właścicieli, którzy niedawno zaczęli prowadzić na jego terenie pierwsze prace remontowe i zabezpieczające.
Źródło: peuk.fiiz.pl
