Schron bojowy MO-Sm-S 39 "U trigonometru"
Pod względem wielkości był to największy obiekt całej twierdzy, a jego kubatura betonu (5500 m3) jest czwartym co do wielkości obiektem w czechosłowackich fortyfikacjach. Obiekty tego typu ja MO-39 zostały zbudowane tylko w sześciu twierdzach w całej republice czechosłowackiej. Obiekt ma wydłużony plan i mierzy około pięćdziesięciu metrów długości i szerokość około sześciu stóp. Główne uzbrojenie składało się z trzech kazamatowych haubic kalibru 10 cm wz. 38, które zostały opracowane przez pracowników "Škodovy zavody" (Zakłady Škody) w Pilznie bezpośrednio do kazamat i wież obrotowych artylerii. Ich zasięg sięgał do sektora strzelniczego sąsiedniej twierdzy Šibenice, leżącej około dziesięciu kilometrów na zachód od Opawy. Uzbrojenie artylerii nie dotarło do kazamat z powodu wydarzeń politycznych we wrześniu 1938 r. Ścisła ochrona budynku została zapewniona przez dwa opancerzone dzwony z ciężkimi karabinami maszynowymi i jeden lekki karabin maszynowy umieszczony pod betonem.
Źródło: smolkov.web2001.cz
Twierdzę „Smolkov” wybudowano pomiędzy Opavą i Hlučinem. Miała ona blokować atak niemiecki z kierunku Raciborza na Ostrawę. Składała się z pięciu obiektów:
- obrotowej wieży artyleryjskiej MO-Sm-38 „V lese",
- tradytora artyleryjskiego MO-Sm-39 „U trigonometru",
- schronu piechoty MO-Sm-40 „Nad silnici”,
- obiektu wejściowego MO-Sm-41 „Nad valchou",
- schronu obserwatora artyleryjskiego MO-Sm-42 „Nad hájem".
Pierwsze prace rozpoczęto tutaj 26.02.1936 r., a ukończono na początku 1938 r. Załoga liczyła 394 żołnierzy z 4/V pułku granicznego, dla którego wybudowano koszary w miejscowości Hrabynia (obecnie ośrodek rehabilitacyjny). Twierdza była najbardziej zawansowaną technicznie z wszystkich postawionych, jednak nie zamontowano jej uzbrojenia artyleryjskiego, co powodowało, że wartość bojowa była znikoma. Uzbrojenie w większości było w fazie prototypów lub rozpoczynano dopiero jego produkcję. W tym stanie została zajęta w październiku 1938 r. przez III Rzeszę. Niemcy dokonali tutaj szerokich badań nad jej konstrukcją, wykorzystanych później w czasie budowy swoich umocnień na zachodzie Europy. Szybko też wyrwano wszystkie kopuły i dzwony pancerne (poza kopułami wentylacyjnymi na stropie wieży artyleryjskiej). W 1941 r. ćwiczono tutaj bombardowanie obiektów osłoniętych metalowymi siatkami, które miały zabezpieczać je przed bombami lotniczymi! Do dzisiaj widoczne są skutki tych działań, szczególnie w okolicy tradytora. W kwietniu 1945 r. jednostki radzieckie i czechosłowackie w ramach operacji Opawsko-Ostrawskiej ominęły twierdzę, uznając ją za ciężki do zdobycia punkt obrony niemieckiej.
Niemcy nie przygotowali jej do obrony, a podziemia użyli jako skład sanitarny. Swoją obronę skupili w dolinie rzeki Opawy. Obecnie twierdza jest dostępna dla zwiedzających jedynie z zewnątrz. Można zobaczyć wszystkie schrony poza obiektem wejściowym odgrodzonym płotem i obudowanym szczelnie halą. Podziemia nadal użytkuje wojsko jako magazyny. Przez wzgórze w rejonie wszystkich dostępnych schronów przebiega zielona znakowana trasa turystyczna.
Dojazd w okolice twierdzy Smolkov jest możliwy zarówno samochodem, jak i rowerem. Jadąc od strony miejscowości Smolkov na Hrabinie, przecinamy zalesione wzgórze. Do zaparkowania można wykorzystać boczną drogę dojazdową do obiektu wejściowego przy zielonej ścieżce dydaktycznej. Jej początek znajduje się przy stacji kolejowej Haj ve Slezsku.
Źródło: Śląski Rocznik Forteczny, tom III
- Śląśki Rocznik Forteczny, tom III
