Schron bojowy MO-Sm-S 38 "V lese"
Dalekosiężna wieża strzelecka była częścią każdej fortecy i opierała się na projektach francuskiej linii Maginota. Zadaniem wieży było prowadzenie lochów i ostrzeliwanie wroga w promieniu około 12 kilometrów. W przypadku wrogiego ostrzału, prawie cała wieża mogła zostać wepchnięta do budynku i miski wstępnej, co zagwarantowało jej praktycznie nienaruszalność. Pancerz wieży obrotowej składał się z dwóch szybkostrzelnych haubic o kalibrze 10 cm wz. 38., które mogły ostrzeliwać teren dookoła całej fortecy i mógł zostać ukryty przez mechanizm wysuwania po wystrzeleniu pocisku. Haubica kazamatowa vz. 38 nie zdołano zamontować w tym obiekcie do końca września 1938 r. z powodu opóźnień w produkcji. Nawet samego pancerza artyleryjskiego nie zdołano zainstalować, ponieważ jej producent "Škodovy zavody" (Zakłady Škody) w Pilznie nie była już w stanie go wyprodukować.
Źródło: smolkov.web2001.cz
Twierdzę „Smolkov” wybudowano pomiędzy Opavą i Hlučinem. Miała ona blokować atak niemiecki z kierunku Raciborza na Ostrawę. Składała się z pięciu obiektów:
- obrotowej wieży artyleryjskiej MO-Sm-38 „V lese",
- tradytora artyleryjskiego MO-Sm-39 „U trigonometru",
- schronu piechoty MO-Sm-40 „Nad silnici”,
- obiektu wejściowego MO-Sm-41 „Nad valchou",
- schronu obserwatora artyleryjskiego MO-Sm-42 „Nad hájem".
Pierwsze prace rozpoczęto tutaj 26.02.1936 r., a ukończono na początku 1938 r. Załoga liczyła 394 żołnierzy z 4/V pułku granicznego, dla którego wybudowano koszary w miejscowości Hrabynia (obecnie ośrodek rehabilitacyjny). Twierdza była najbardziej zawansowaną technicznie z wszystkich postawionych, jednak nie zamontowano jej uzbrojenia artyleryjskiego, co powodowało, że wartość bojowa była znikoma. Uzbrojenie w większości było w fazie prototypów lub rozpoczynano dopiero jego produkcję. W tym stanie została zajęta w październiku 1938 r. przez III Rzeszę. Niemcy dokonali tutaj szerokich badań nad jej konstrukcją, wykorzystanych później w czasie budowy swoich umocnień na zachodzie Europy. Szybko też wyrwano wszystkie kopuły i dzwony pancerne (poza kopułami wentylacyjnymi na stropie wieży artyleryjskiej). W 1941 r. ćwiczono tutaj bombardowanie obiektów osłoniętych metalowymi siatkami, które miały zabezpieczać je przed bombami lotniczymi! Do dzisiaj widoczne są skutki tych działań, szczególnie w okolicy tradytora. W kwietniu 1945 r. jednostki radzieckie i czechosłowackie w ramach operacji Opawsko-Ostrawskiej ominęły twierdzę, uznając ją za ciężki do zdobycia punkt obrony niemieckiej.
Niemcy nie przygotowali jej do obrony, a podziemia użyli jako skład sanitarny. Swoją obronę skupili w dolinie rzeki Opawy. Obecnie twierdza jest dostępna dla zwiedzających jedynie z zewnątrz. Można zobaczyć wszystkie schrony poza obiektem wejściowym odgrodzonym płotem i obudowanym szczelnie halą. Podziemia nadal użytkuje wojsko jako magazyny. Przez wzgórze w rejonie wszystkich dostępnych schronów przebiega zielona znakowana trasa turystyczna.
Dojazd w okolice twierdzy Smolkov jest możliwy zarówno samochodem, jak i rowerem. Jadąc od strony miejscowości Smolkov na Hrabinie, przecinamy zalesione wzgórze. Do zaparkowania można wykorzystać boczną drogę dojazdową do obiektu wejściowego przy zielonej ścieżce dydaktycznej. Jej początek znajduje się przy stacji kolejowej Haj ve Slezsku.
Źródło: Śląski Rocznik Forteczny, tom III
- Śląśki Rocznik Forteczny, tom III
