Kościół pw. św. Urszuli w Soborzycach
226-X-36 z 25/11/1948
Kościół pw. św. Urszuli jest świątynią parafialną rzymskokatolickiej parafii pod tym samym wezwaniem, która jest położona na terenie dekanatu gidelskiego należącego do archidiecezji częstochowskiej.
Świątynia parafialna, pierwotnie drewniana, zabytkowa, nie przetrwała niestety do naszych czasów. W 1959 r. strawił ją doszczętnie pożar. Kościół, który można podziwiać obecnie, pochodzi więc z II poł. XX w.
Murowana świątynia w nowoczesnym stylu została wybudowana w latach 1963–1966 staraniem ks. Stanisława Hansa wg projektu inż. arch. Leszka Łukosia i inż. arch. Ludwika Mackiewicza z Łodzi. Kościół jeszcze w stanie surowym oddano do użytku w 1966 r. Prace wykończeniowe i jego uposażenie prowadził następca ks. S. Hansa (od 1967), ks. Wacław Szymonik, a od 1981 r. kolejny proboszcz ks. Stanisław Majchrzak, którego staraniem wykonano trzy ołtarze, założono boazerię, zainstalowano radiofonię, dokończono posadzkę, zainstalowano kupione przez ks. Wacława Szymonika organy, ogrodzono cmentarz grzebalny, otynkowano plebanię, sale katechetyczne, dzwonnicę i wymieniono na niej dach, na plebanii zaś założono centralne ogrzewanie i wymieniono instalację elektryczną.
Współczesna nam świątynia nie przedstawia większej wartości z historycznego punktu widzenia, dowodzi zaś wytrwałości i pobożności mieszkańców wsi, którzy pozbawieni swojego kościoła parafialnego, w bardzo szybkim tempie byli go w stanie odbudować.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Historia parafii pw. św. Urszuli sięga poł. XIII, kiedy to znajdowała się ona w posiadaniu zakonu cystersów. Po sekularyzacji zakonu w 1810 r., w 1826 r. została ona oddana w administrację proboszczowi sąsiednich Cielętnik, a po powstaniu styczniowym w 1864 r. została skasowana i włączona jako filia do parafii w Cielętnikach. W 1902 r. proboszcz z Cielętnik ks. Teodor Żychowicz przeniósł siedzibę parafii do Soborzyc, aby uwolnić się spod kurateli dworu cielętnickiego. Translokatę tę utrzymali kolejni proboszczowie. Dopiero w 1924 r. ks. Wincenty Marciniak zamieszkał w Cielętnikach, a ks. biskup Stanisław Zdzitowiecki na początku 1925 r. erygował na nowo parafię pw. św. Urszuli w Soborzycach.
Pierwotny kościół farny był drewniany i pochodził prawdopodobnie z XIII w. Jego opis można odnaleźć w Liber Beneficiorum J. Łaskiego z 1521 r., gdzie nosi on wezwaniem św. Urszuli DM z Towarzyszkami, czyli Jedenastu Tysięcy Dziewic. Świątynia ta została rozebrana na początku XVIII w. z uwagi na jej zły stan techniczny. Pozostała jedynie murowana zachrystia, do której w 1729 r. dobudowano drugi, także drewniany kościół. Jego powstanie było możliwe dzięki staraniom o. Kazimierza Węglińskiego, cystersa, późniejszego opata jędrzejowskiego. Kościół ów, drewniany modrzewiowy, jednonawowy, z jedną wieżą, został ukończony w 1738 r. i poświęcony przez sufragana gnieźnieńskiego ks. Ignacego Kozierowskiego 29 wrzenia 1765 r.
Jego gruntowny remont miał miejsce w latach 1880–1902 staraniem proboszcza z Cielętnik ks. Teofila Żychowicza. Na początku i w poł. XX wymieniono gonty na jego dachu.
Niestety, w 1959 r. parafię soborzycką spotkała wielka tragedia, bowiem zabytkowy, sięgający swoimi korzeniami XIII w. kościół farny, spłonął 7 października. Po pożarze, msze św. odprawiano w kaplicy urządzonej na plebanii.
Nowa murowana świątynia parafialna została wybudowana w nowoczesnym stylu w latach 1963– 1966 staraniem ks. Stanisława Hansa i służy parafianom po dziś dzień.
Źródło: peuk.fiiz.pl
