Kościół i klasztor kamilianów w Tarnowskich Górach

Kamilianie zostali zaproszeni na Śląsk na początku XX wieku. Ich droga do Tarnowskich Gór wiodła przez Popowice pod Opolem (pierwsza brana pod uwagę lokalizacja szpitala) i Miechowice koło Bytomia, gdzie w 1904 roku ojcowie Kaszny, Bauer i Ruter założyli ośrodek dla 17 pacjentów. Wreszcie do Tarnowskich Gór ściągnął ich hrabia Łazarz Henckel von Donnersmarck, który podarował zakonnikom miejsce zwane „Galgenberg” (w średniowieczu użytkowane jako miejsce kaźni skazańców). W latach 1906-1907 na wzgórzu stanął okazały budynek Zakładu dla Alkoholików, pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela. Do 1949 roku leczono tutaj uzależnionych od alkoholu, chociaż podczas wojen światowych wojsko dostosowywało go za każdym razem do swoich celów. W PRL zakład upaństwowiono. W ręce zakonu powrócił w roku 1998, a w następnym ojcowie utworzyli Niepubliczny Szpital pod wezwaniem św. Kamila w Tarnowskich Górach. Zakład dla Alkoholików wraz z klasztorem i kaplicą zbudowano na planie litery H, w stylu neogotyckim. Projektantem całego zespołu był Emmanuel Dziuba z Tarnowskich Gór. Najefektowniejszym budynkiem w całym założeniu jest kościół pod wezwaniem świętych Jana Chrzciciela i Kamila. Początkowo służył on jedynie jako klasztorna i przyszpitalna kaplica, ale wkrótce zaczął oddziaływać na okolicę. W 1942 roku stał się centrum samodzielnej parafii. Wyjątkowej urody jest wnętrze kościoła. Zachowało ono jednorodny, neogotycki wystrój. Ołtarze są dziełem Petera Schneidera. W bocznym, lewym, znajduje się cudowny wizerunek Matki Bożej Uzdrowienia Chorych. Namalował go w 1910 roku niejaki Richter z Kłodzka. Warto również zobaczyć witraże, w tym św. Łazarza, ufundowane przez hrabiego Łazarza Henckel von Donnersmarcka. Przy zespole znajduje się ładny park, założony na początku XX wieku. W latach 1984-2004 w pobliżu stanął nowy kościół, pod wezwaniem Matki Bożej Uzdrowienia Chorych.

Źródło: slaskie.travel