Tarnowskie Góry w XVI i XVII wieku były największym ośrodkiem górnictwa na dzisiejszych ziemiach polskich i jednym z największych ośrodków kruszcowych ówczesnej Europy – stąd często określane są jako „srebrne miasto” lub też „wolne miasto gwareckie”. Ze swoją Zabytkową Kopalnią Srebra, Sztolnią Czarnego Pstrąga i 24 innymi obiektami pogórniczymi, Tarnowskie Góry są jedynym w województwie śląskim obiektem listy światowego dziedzictwa UNESCO.

Tarnowskie Góry przez wieki mieszały się tutaj wpływy polskie, czeskie, niemieckie i żydowskie. Obiekty przemysłowe sąsiadują tu z zabytkami architektury, zarówno świeckiej (zamki, pałace, gmachy miejskie), jak i sakralnej (świątynie i pamiątki różnych wyznań).