Pałac w Wilkowicach

Wilkowice leżą na zachód od Tarnowskich Gór, w sąsiedztwie Zbrosławic. Pierwsze informacje o osadzie, w pisanych źródłach historycznych, pochodzą z czasów średniowiecznych, a dokładnie z 1295 roku, kiedy w „Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis”, czyli "Księdze uposażeń biskupstwa wrocławskiego" miejscowość wymieniona jest jako „Wilcow”. W pierwszej połowie XVIII wieku wilkowickie dobra należały do szeroko rozplenionej na Śląsku, w Czechach i Austrii, szlachty z rodu Larischów (wywodzili się z Tyrolu, a na Śląsku osiedlili się w XV wieku). Właśnie oni wznieśli tutaj okazały pałac. Na początku XIX wieku właścicielem pałacu i okolicznych dóbr był (spokrewniony z Larischami) Karol von Koschitzki. Reprezentanci rodu Koszyckich przyjechali na Śląsk z terenów Rzeczypospolitej w XVII wieku i wkrótce osiągnęli znaczącą pozycję. W 1811 roku Karol zdecydował się jednak na dodanie do swego nazwiska miana swego wuja i pisał się odtąd Koschitzki-Larisch. Co ciekawe, Karol von Koschitzki-Larisch wspierał polskojęzycznych mieszkańców Śląska: w 1848 roku został prezesem Klubu Narodowego z siedzibą w Bytomiu, a w latach 1851-53 wydawał „Poradnik dla ludu górnośląskiego”. Po jego śmierci Wilkowice odziedziczył syn, Alfred, który w 1871 roku sprzedał pałac i przeniósł się do rezydencji w Rybnej. Obecnie gmach stanowi własność prywatną. Pałac w Wilkowicach otoczony jest parkiem z pierwszej połowy XIX wieku, z okazałymi dębami, jesionami, lipami i platanami. Sam budynek jest piętrowy, przykryty mansardowym dachem. Zbudowano go z cegły i otynkowano. Elewacja frontowa jest dziewięcioosiowa, z trójosiowym ryzalitem, zwieńczonym trójkątnym przyczółkiem. W pobliżu pałacu znajdują się zabudowania gospodarcze z XIX i początku XX wieku.

Źródło: slaskie.travel