Drewniana Willa Nałęcz

Budowę pensjonatu rozpoczęto w 1936 roku. Posiadłość miała być reprezentacyjną rezydencją hrabiny Stefanii Raczyńskiej, założycielki osady letniskowej Żarki. Nazwano ją „Nałęcz” od herbu Raczyńskich. Na parterze mieściła się duża sala, która spełniała funkcje stołówki, sali tanecznej i widowiskowej, zaś na piętrze zlokalizowano 10 pokoików z zadaszonymi balkonami. Na obszernym placu przed willą znajdował się kort tenisowy. 
Pensjonat był ekskluzywnym miejscem wypoczynku. Posiadał duży zajazd z kamienną fontanną, korty tenisowe ze stojącą obok figurą Matki Boskiej na skalnym głazie (zachowaną do dzisiaj), oraz salon bawialny i wiele gościnnych pokoi.

Willa w latach przed II wojną światową stanowiła „centrum rozrywkowo-kulturalne”. Przyjeżdżali tam na zaproszenie hrabiostwa ludzie zajmujący w kraju najwyższe stanowiska. Raczyńscy mieli szerokie kontakty w wysokich sferach i kręgach władzy. W willi Nałęcz gościł nawet prezydent Mościcki. Wieczorami organizowano tu imprezy. Można było dobrze zjeść, potańczyć, posłuchać koncertów. W czasie wojny pensjonat stał się siedzibą Grenzschutzu (niemiecka straż graniczna), natomiast od 1945  roku przeszedł na własność Nadleśnictwa w Złotym Potoku i do lat 90. ubiegłego wieku mieściła się w nim leśniczówka. Ostatnio zamieszkują dom emerytowani leśnicy.

Źródło: peuk.fiiz.pl