Chata Bojkowska w Zatwarnicy
Głównym elementem ekomuzeum jest ścieżka przyrodniczo – historyczna „Hylaty”.
Pierwszym jej punktem jest „Chata Bojkowska”, to rekonstrukcja tradycyjnego w tym regionie Karpat budynku mieszkalnego, zaadaptowanego do roli lokalnego ośrodka edukacyjno-kulturalnego. Jest ona zarazem centrum Ekomuzeum. Obecnie w okresie letnim w Chacie funkcjonuje galeria produktu lokalnego.
Kilkaset metrów dalej, u ujścia potoku Hylaty zobaczymy miejsce po starym młynie wodnym. W górze potoku możemy podziwiać największy bieszczadzki wodospad.
Wędrując poprzez wielki kompleks leśny spotykamy szereg charakterystycznych dla tego regionu drzew: jodły, buki (w tym wydzielony drzewostan, z którego pozyskuje się nasiona) oraz jawory.
Na trasie ścieżki zobaczymy także wychodnie skalne, w okolicy których rosną rezonansowe okazy buka.
Punktem kulminacyjnym jest Dwernik Kamień (1004m npm.) – jeden z najciekawszych i najładniejszych bieszczadzkich szczytów, charakteryzujący się gwałtownym wypiętrzeniem partii szczytowej oraz stromością stoków. Jego grzbiet zdobią oryginalnie wykształcone skalne zerwy i wychodnie. Roztacza się stamtąd wspaniała panorama na pasmo Otrytu, Smerek, Połoniny Wetlińską i Caryńską, Wielką i Małą Rawkę, grań główną Tarnicy i Bukowego Berda, Magurę Stuposiańską, a nawet Zalew Soliński z tamą, jeśli skorzystamy z lornetki.
Zachowując podczas wędrówki ciszę i spokój możemy spotkać wiele gatunków zwierząt i ptaków, a rozglądając się uważnie znaleźć tropy i ślady ich obecności. Duże zalesienie decyduje o występowaniu jeleni szlachetnych, rysi i kun leśnych. Podczas wędrówek często można się natknąć na ślady pozostawione przez niedźwiedzie brunatne i wilki.
Tereny te zasiedlają również płazy: traszka karpacka, salamandra, jaszczurka zwinka, kumak górski; gady: żmija, padalec; z grupy owadów: nadobnica alpejska, biegacz zielonozłoty i kilkadziesiąt gatunków ptaków związanych ze starymi lasami, przykładowo: puszczyk uralski, puchacz, dzięcioł białogrzbiety i muchołówka mała.
Źródło: lutowiska.pl
